De mooie stad Istanbul bekijken

Istanbul, 7 oktober 20

We zijn inderdaad via een schitterende bergroute in Akcacoka aan de Zwarte Zee aangekomen. We moeten de caravan aan de haven parkeren en dan het stadje gaan bekijken. Er wordt echter hard aan de weg gewerkt, dus er is niet eens plek voor een speelgoedautootje. De Turken parkeren in de smalle straten ook graag dubbel, dus ik ben blij, dat ik zonder kleerscheuren het stadje weer uit ben. De camping ligt in een dal onderaan een weg steil naar benenden. Ik knijp hem wel als een oude dief, want hoe kom ik hier de volgende dag in hemelsnaam weer boven. Ik ben nog aan het strand gaan kijken, maar het is bewolkt en het strand is verlaten en smerig.
’s Nachts is het in alle hevigheid gaan onweren en ’s Ochtends regent het nog. Ik ben heel voorzichtig gaan rijden op het gladde asfalt, waar sommige Turken als gekken overheen vliegen. We zien wel knappe aanrijdingen, maar het blijft ons bespaard.
Zo rijden we het drukke stadsverkeer van Istanbul tegemoet. We worden links ingehaald door automobilisten, die plotseling rechtsaf moeten en waar een goede rem en een paar scheldwoorden wel prettig zijn.
Op de rondweg van Istanbul begeeft onze TomTom het plotseling voor de tweede keer.
Schelden helpt dan niet en we moeten dan alleen met behulp van het routeboek verder.
Dit gaat goed, tot het routeboek vermeldt, dat we na een station rechtsaf moeten. Na het station komt er echter geen rechtsaf en dan begint het dwalen. Ik heb uiteindelijk de man va de camping gebeld en die is ons op komen halen.
De, ons bekende, meneer Arif, is een eigen kampeerplek begonnen, omdat de anderen te duur worden. Hij is vijf maanden ermee bezig en als wij komen is het nog net niet af.
De eerste avond zit er al een medereiziger opgesloten in het toilet, omdat er nog geen klink opzit. Hardbonken en roepen helpt. We hebben ’s avonds wel heerlijk gegeten van de thungfish, die we aan de Zwarte Zee hebben gekocht. Niemand had ooit zo’n lekkere, verse vis gegeten.
Als ik ’s avonds naar het toilet ga, zit er geen water in het reservoir, dus dan meer lekker laten liggen. De meeste mensen douchen koud, omdat de waakvlam steeds uitgaat en ik heb vanmorgen een paar maal moeten hozen, om het water dat er tussen de toiletpot en de vloer uitkomt weg te werken. Men werkt wel hard om het te verbeteren, maar het gebeurt op zijn Jan boerenfluitjes en dan kost het drie keer zo vel moeite om het te herstellen.
We hebben eergisteren een excursie gehad met bus en gids naar de highlights van Istanbul, maart de mensen raken moe en overvoerd, waardoor de aandacht verslapt. De hordes toeristen doen daar ook geen goed aan. Gisteren hebben we een vrije dag gehad en wij zijn naar de kruidenbazaar gegaan. W hebben vandaag een boottocht over de Bosporus gehad, wat erg relaxed is.
We hebben net een B.B.Q, op onze camping achter de rug als afscheid van Turkije. Morgen rijden we naar Alexandroupolis in grienland, waar we hopen nog wat aan het strand te kunnen genieten.
Ik durf helaas geen foto’s mee te sturen, omdat ik het bericht dan niet verzonden krijg.
Desondanks, veel plezier met lezen en ik hoop vanuit Griekenland nog te kunnen berichten.

Lieve groet,

Joke en John.