De Todra Kloof

Zondag rijden we naar de Todra Kloof. Dit is een nauwe doorgang en één van de toeristische trekpleisters van Marokko. We rijden rustig door een oogverblindend landschap en na wat stijgen en dalen, komen we op een vrij lange en steile afdaling terecht. Voor ons rijdt een vrachtwagen naar beneden, langzamer dan een bepakte ezel. Twee personenauto’s blijven daar netjes achter rijden.
Dit is mij echter wat teveel van het goede en een ononderbroken witte streep of niet, ik sjees het hele spul voorbij. En ja hoor, even verder staat een politieauto en twee agenten, die keurig naar John hebben zitten loeren. Ik zie dus mijn geest al zweven en in mijn hoofd dreunt al door: “Sans reçu”.
De agent vertelt, wat ik al weet en ik maak duizend excuses, dat ik met de caravan niet zo langzaam kan rijden. De man is erg vriendelijk en vraagt, of ik uit Holland kom. Mijn bevestiging maakt, dat ik mag doorrijden. De man blijkt te roken. Ik splits hem vier sigaren in zijn maag en :” Hij gelukkig, ik ook gelukkig”.
We komen in de buurt van de kloof busladingen toeristen tegen, die foto’s van het landschap maken en zich laten inpakken door de verkopers van prullaria. Op de smalle en slechte wegen is het passeren vaak een kwestie van centimeters, vooral de taxi’s hebben er een hekel aan, om maar een paar centimeter uit te wijken.
Vooraan bij de kloof staat een man met een pet, om geld te vangen voor de kloof. Nu is de kloof naast attractie ook een doorgaande weg. We hebben de mensen dus gezegd, zeg tegen het mannetje: “De chef betaalt”. Nu zegt de chef dit ook en zo gaan we door de kloof naar de camping.
De omgeving is weer sprookjesachtig. We komen door een verlaten gebied, waar alleen vrouwen met ezeltjes, hoog beladen met takken langs de kant van de weg lopen. Er groeit hier niets anders dan stenen, dus hoe ze aan die takken komen, is mij een volstrekt raadsel.
De camping leiding bestaat uit alleraardigste mensen, die “Vagebond reizen” al goed kennen.
We hebben om vijf uur in de middag een borrel weggegeven en we zijn om zeven uur gaan dineren.
Maandagochtend, bij vertrek, blijken er twee mensen zo ziek te zijn, dat ze noodzakelijk naar een dokter moeten. Dit is allemaal geregeld. Ze hebben medicijnen gekregen en wij gaan op naar de Dades Kloof.