vrijdag en zaterdag

Vrijdagochtend drinken we gezamenlijk om half elf koffie. De mensen krijgen van ons ( Vagebond) een mooie Marokkaanse schaal en twee groepsfoto’s.
Joke en ik worden lovende woorden toegesproken en we krijgen een schitterende spiegel cadeau. We zijn er erg verlegen mee, maar we zijn ook blij en dankbaar, dat we alles goed hebben kunnen afhandelen.
We hebben ’s avonds het afscheidsdiner, wat een mooi afscheid betekent van deze reis.

Zaterdagochtend staan we allemaal vroeg op, want we moeten nog ruim honderd kilometer rijden en we willen om één uur met de boot vanuit Tanger Med. naar Spanje.
We vertrekken als één na laatste van de camping. Het is onderweg nevelig en regenachtig.
Ik zeg tegen Joke, dat ik leeg ben na de afhandeling van Truus en Jan en dat ik blij ben, dat we wat rust kunnen nemen.
Ik rijd erg rustig en voorzichtig op dit gladde wegdek met jan zijn ervaring in het achterhoofd.
Na ongeveer veertig kilometer staat één van onze campers aan de linkerkant van de weg geparkeerd en hij wuift ons toe, te komen.
Ik parkeer auto en caravan en hoewel hij zegt, dat ik niet moet schrikken, zie ik aan zijn gezicht, dat er iets niet klopt.
De achter ons rijdende caravan met auto blijkt een aanrijding te hebben gehad. Het is niet ernstig, maar er wordt op ons gewacht.
Ik keer de auto en de caravan en we rijden voorzichtig terug. We komen tenslotte in een file vanwege de geblokkeerde weg.
Ik kan mijn auto aan de kant van de weg zetten en ik ga kijken hoe de vlag er voor staat.
De caravan is aan de linker punt geraakt en er zitten zowel voor als opzij een groot gapend gat. De auto ziet er nog vrij gaaf ut en de andere auto staat verderop tegen de vangrail geparkeerd.
Er zijn gelukkig geen gewonden en ik begin weer de verzekering in Nederland te bellen.
Het alarmnummer geeft constant piep…piep…piep.
Uiteindelijk krijg ik toch iemand te pakken. Ik vul later in onze caravan het Europees schadeformulier in. Ik heb ook contact met de groep gehad en gezegd, dat ze gewoon met de boot mee konden gaan.
De auto wordt op een depanage geladen en we gaan heel rustig in “optocht” naar Tetouan.
Ik vraag de chauffeur, of er een caming in de buurt is en we worden netjes 20 km verder op een camping afgezet. We regelen zaken. Joke helpt Anneke in haar caravan orde in de chaos te scheppen. Jan en ik gaan met de hond aan de wandel.
We gaan ’s avonds op de boulevard uit eten. Uiteindelijk begint het weer te regenen en zoeken wij ons bed op.