Marokko wacht ons op
Door: John de Gier
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
16 Maart 2014 | Marokko, Chefchaouene
Donderdag 13 maart komen de laatste reisgenoten aan op de camping. Ze nemen meteen mooi weer mee, want de temperatuur stijgt en de storm is gaan liggen. Om vier uur beginnen we met een welkomstborrel, informatie en een broodmaaltijd. Het is een en al kippenhok en dat voelt goed.
Vrijdag verzamelen we met twintig campers en twee caravans, om in colonne naar de haven te rijden. De overtocht naar Marokko gaat goed, lekker rustig en zonder problemen.
De douane in Marokko wordt een ander verhaal. Er zijn dan wel geen hectische toestanden en je wordt keurig in verschillende rijen gezet. De politie is kennelijk ingedut, dus we moeten allemaal terug naar het loket van de politieman, die inmiddels wakker geworden is en iets onduidelijks met de paspoorten doet.
Terug in de rij wordt het wachten, wachten en wachten. Het hele gezichtsveld voor ons is een grote uitdragerij.
Alle Marokkanen die met een afgeladen auto het land inkomen, worden letterlijk tot op het bot uitgekleed. Ge gehele vracht moet uit de auto, van het dak, of aanhanger worden geladen en wordt diverse malen door een ambtenaar bekeken. Huisraad, kleding, autobanden, muziek installaties, matrassen, kleden, ijskasten en een half gesloopte scooter liggen breeduit over de weg verspreid. Na goedkeuring moet de hele kolerezooi weer worden op- en ingeladen, wat nogal wat problemen met zich meebrengt.
Uiteindelijk ben ik aan de beurt, de papieren worden ingenomen en weer wachten en wachten.
Dan moet ik mee naar een kantoortje, waar een man achter een computer een onduidelijk verhaal ophangt. Er is kennelijk iets niet in orde en het heeft te maken met voor mij onduidelijke nummers
van een auto of caravan en het heeft te maken met het jaar 2010.
Na heel wat gezever en hulpeloze blikken mijnerzijds geeft de man het op en schrijft iets achter op het papier en kan ik vertrekken.
We rijden in Tetouan naar een Marjane ( hypermarche) voor een dongel voor de laptop en een sim kaart voor onze Marokkaanse telefoon. Dit gaat ook op zijn elf en dertigst en bijna twee uur later rijden we naar de overnachtingsplaats Oued Laou.
We staan er mooi aan de boulevard en ’s avonds hebben we met de hele groep gezellig koffie gedronken.
Ik ga de volgende ochtend vroeg brood halen voor de hele groep. Ik maak van de rustige omgeving meteen gebruik, om geld te pinnen. Dit gaat goed, totdat ik mijn aandacht teveel naar het scherm richt. Mijn betaalpas komt naar buiten, ik ben nog aan het lezen en voordat ik mijn pas kan grijpen, verdwijnt hij in het apparaat, om nooit meer naar buiten te komen.
Mijn ochtend is meteen behoorlijk verpest, want ik ben erg om het hand zonder mijn kaart.
Het is zaterdag, dus de bank is gesloten en pas maandag weer open, om verdere actie te ondernemen.
We gaan maandag dus maar terug, om te proberen de kaart terug te krijgen.
De rest van de dag is prima verlopen. We hebben door een schitterende bergachtige omgeving gereden en het hasj stadje Chefchaouen met zijn blauw witte huizen blijft een belevenis.
Vandaag, zondag hebben we een rustdag en kan iedereen van het stadje en zijn medina genieten.
Vanavond hebben we een gezamenlijk diner en morgen staan we vroeg op, want we gaan eerst op weg om te proberen mijn pas terug te krijgen.
Hartelijke groeten,
Joke en John .
Vrijdag verzamelen we met twintig campers en twee caravans, om in colonne naar de haven te rijden. De overtocht naar Marokko gaat goed, lekker rustig en zonder problemen.
De douane in Marokko wordt een ander verhaal. Er zijn dan wel geen hectische toestanden en je wordt keurig in verschillende rijen gezet. De politie is kennelijk ingedut, dus we moeten allemaal terug naar het loket van de politieman, die inmiddels wakker geworden is en iets onduidelijks met de paspoorten doet.
Terug in de rij wordt het wachten, wachten en wachten. Het hele gezichtsveld voor ons is een grote uitdragerij.
Alle Marokkanen die met een afgeladen auto het land inkomen, worden letterlijk tot op het bot uitgekleed. Ge gehele vracht moet uit de auto, van het dak, of aanhanger worden geladen en wordt diverse malen door een ambtenaar bekeken. Huisraad, kleding, autobanden, muziek installaties, matrassen, kleden, ijskasten en een half gesloopte scooter liggen breeduit over de weg verspreid. Na goedkeuring moet de hele kolerezooi weer worden op- en ingeladen, wat nogal wat problemen met zich meebrengt.
Uiteindelijk ben ik aan de beurt, de papieren worden ingenomen en weer wachten en wachten.
Dan moet ik mee naar een kantoortje, waar een man achter een computer een onduidelijk verhaal ophangt. Er is kennelijk iets niet in orde en het heeft te maken met voor mij onduidelijke nummers
van een auto of caravan en het heeft te maken met het jaar 2010.
Na heel wat gezever en hulpeloze blikken mijnerzijds geeft de man het op en schrijft iets achter op het papier en kan ik vertrekken.
We rijden in Tetouan naar een Marjane ( hypermarche) voor een dongel voor de laptop en een sim kaart voor onze Marokkaanse telefoon. Dit gaat ook op zijn elf en dertigst en bijna twee uur later rijden we naar de overnachtingsplaats Oued Laou.
We staan er mooi aan de boulevard en ’s avonds hebben we met de hele groep gezellig koffie gedronken.
Ik ga de volgende ochtend vroeg brood halen voor de hele groep. Ik maak van de rustige omgeving meteen gebruik, om geld te pinnen. Dit gaat goed, totdat ik mijn aandacht teveel naar het scherm richt. Mijn betaalpas komt naar buiten, ik ben nog aan het lezen en voordat ik mijn pas kan grijpen, verdwijnt hij in het apparaat, om nooit meer naar buiten te komen.
Mijn ochtend is meteen behoorlijk verpest, want ik ben erg om het hand zonder mijn kaart.
Het is zaterdag, dus de bank is gesloten en pas maandag weer open, om verdere actie te ondernemen.
We gaan maandag dus maar terug, om te proberen de kaart terug te krijgen.
De rest van de dag is prima verlopen. We hebben door een schitterende bergachtige omgeving gereden en het hasj stadje Chefchaouen met zijn blauw witte huizen blijft een belevenis.
Vandaag, zondag hebben we een rustdag en kan iedereen van het stadje en zijn medina genieten.
Vanavond hebben we een gezamenlijk diner en morgen staan we vroeg op, want we gaan eerst op weg om te proberen mijn pas terug te krijgen.
Hartelijke groeten,
Joke en John .
-
16 Maart 2014 - 16:00
Jos&Willeke:
Hi John en Joke we hebben ook jullie website ontdekt ! Leuk om te volgen,minder leuk is de "ingeslikte" betaalkaart,maar dat komt vast ook weer goed. Je bent dus weer "brood-leverancier" heerlijk is het brood daar ! Wij zijn nog een week in Spanje en dan zit het er voorlopig weer op. Goede en mooie reis en de groeten aan de echtparen die we kennen. -
16 Maart 2014 - 16:19
Dini Zwerver:
Hoi John en Joke,
Nou, dat was gelijk al alles op "geduld" zetten, lang leve Marokko (of welk ander arabisch land ook...). We rijden in gedachten met jullie mee, per alot hebben wij deze route al gereden. Alleen stonden wij niet op de boulevard in Oued Laou, maar na een helse rit door een verdronken landschap op de camping......ergens laat in de donkere avond....destijds.
Chefchaouen......prachtig....met leuke en minder leuke (gestolen hondje...) herinneringen.
We bidden en hopen dat jullie morgenochtend je betaalpas weer netjes terugkrijgen en doe voorzichtig in de bochten......marokkanen willen nogal eens rechtdoor rijden zoals je weet....
Heel veel liefs en een veilige, gezonde en verder calamiteiten vrije reis !
Bert en Dini
-
16 Maart 2014 - 17:58
Theo Geerts:
Klinkt leuk maar wat een toestanden bij die douane. Dan ben ik toch wel weer blij dat ik alleen maar Frankrijk naar Nederland en vice versa hoef te doen. Daar ben ik gelukkig nog nooit staande gehouden.
Nu maar hopen dat je je bankpas terug kunt krijgen. Heb daar zelf vervelende ervaringen mee maar dat zal jullie hopelijk niet gaan gebeuren. Ben benieuwd. hou me op de hoogte.
groeten Theo -
16 Maart 2014 - 18:30
Elly En Joop:
Geniet van jullie verslagen. Hebben het druk gehad (behang afkrabben, behangen en verven) en we hebben veel zorgen om Door van Patrick en Yvonne, ze heeft anorexia en is volop in therapie, is allemaal heel zwaar. Geniet van jullie reis, we volgen alles.Groet Joop en Elly. -
17 Maart 2014 - 07:56
Elzelies En Rob:
Het is spannend en leuk om je verhalen te lezen John. Je schrijft heel beeldend, en het lijkt wel of we toch een beetje meereizen. Na al het gezellige familiebezoek hier in Spanje gaan we morgen aan de terugreis beginnen en moeten we (jammergenoeg) weer over gaan tot de orde van de dag. We blijven jullie natuurlijk volgen en wensen de hele groep en jullie in het bijzonder een verder probleemloze reis toe. -
17 Maart 2014 - 14:36
Gert Jan En Jantien:
Leuk om jullie verhalen weer te lezen. Jammer van het bankpasje, maar jij John krijgt het wel voor elkaar om hem terug te krijgen. Een hele mooie laatste Marokko reis toegewenst, zonder verdere calamiteiten. Gert Jan en Jantien -
17 Maart 2014 - 16:40
Bert Zwerver:
Ik reis in gedachten met jullie mee.Ik vond en vind Marokko anders nog steeds de mooiste
reis die wij door Marokko gedaan hebben.
Ik koester de herinneringen uiteraard samen met Dini.
veel sterkte en ik hoop dat je je pinas terug hebt.
Doe voorzichtig en God's speed voor jou en de groep.
Tot ziens
Bert -
18 Maart 2014 - 12:34
Bing:
Lieve Joke en John,
Op de verjaardag van Jos (!) heb ik even de tijd genomen al jullie reisverhalen vanaf 26 februari met fraaie foto's en leuke reacties te lezen.
Door de (weer) heel interessante verhalen van John ben ik nu goed op de hoogte van jullie zeer lange Haagse afwezigheid.
Willy hoort van mij dadelijk wel jullie hoogte- en dieptepunten, hahaha !
John, gaat het inmiddels goed met jouw tenen ? Je wilde toch niet ook zo'n behandeling als Gerard ?
Ik ben ook benieuwd of je de betaalpas gisteren weer terug hebt gekregen.
Nog heel veel plezier SAMEN met "jullie jeugdige ouderen" in Marokko !
Met de hartelijke groeten van Willy en Bing. -
22 Maart 2014 - 14:18
Rob En Inge:
Wat ben je toch een pechvogel!
Duimen dat het goed komt en vast een beter vervolg van de reis!
Groetjes, Rob en Inge.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
