Navigatie
  • WaarBenJij.nu
  • Nieuws
  • Shop
  • Reisloket

Inloggen | Aanmelden

WaarBenJij.nu

Maak gratis jouw reisdagboek aan! Gratis aanmelden

Maak gratis jouw reisdagboek aan!

watch introductie videotjes

Breadcrumbs

  • Home
  • >
  • johndegier
  • >
  • rondreis Turkije en Griekenland 2014
    • Naar onze vertrouwde plekin Spanje
    • Een heel winterseizoen in Spanje
    • overwinteren in Spanje
    • rondreis Turkije en Griekenland 2014
    • Marokko Anders 2014
    • Rondreis door Marokko
    • Als reisbegeleiders naar Griekenland en Turkije
    • Rondreis met de caravan door Marokko
    • reis naar Nabije Oosten
    • Reis naar Italie, Tunesie en Libie

Altea 18:51 sitemap

Je bekijkt de reis...

rondreis Turkije en Griekenland 2014

<? echo $this->currentTravelTitle; ?>
  • Reisdetails
  • Reisverslagen
  • Foto's
  • Video's

Profiel

Volledig profiel
Profiel afbeelding van johndegier

johndegier

Nu in:

Was in:

En nog

Blijf op de hoogte

  • Meld je aan voor de mailinglijst
  • RSS-feed
  • Bel John en Joke via Hallo Buitenland.nl

Recente reisverslagen

  • 21-10-2014 Kroatie, het ... (9)
  • 17-10-2014 van Griekenland ... (5)
  • 09-10-2014 Turkije uit, ... (1)
  • 27-09-2014 Rijden naar en ... (3)
  • 22-09-2014 Een week langs de ... (3)

Statistieken

Dit dagboek is 138454 keer bekeken

Voorbereid op reis? check reisloket

prev next
365 Vaccineren

Reisverslag In een week van Boedapest naar Turkije

Toon op kaart

5 september 2014 | Door: johndegier

Aantal keer bekeken 467   Aantal reacties 3   Edirne, Turkije
a A

In een week van Boedapest naar Turkije

Zaterdagochtend is men om zeven uur al druk bezig, het lijkt wel een angst om te laat op de volgende camping te arriveren. De route is grotendeels vierbaans en we komen in de loop van de middag in Baile Lipova aan. De weg in het dorp is afgesloten wegens graafwerkzaamheden, maar er blijft altijd wel een gaatje en hobbelkeien voor ons over.
Alleen in de kastjes hobbelt alles naar een andere plek.
Op de camping vieren we meteen de verjaardag van Huub met een borrel, dit is goed voor het groepsproces.
Zondag rijden we naar camping “De oude wilg”, gerund door, Manette, een vriendelijke Nederlandse vrouw. De camping ligt landelijk en ziet er goed verzorgd uit. We genieten van de landelijke rust en de lekkere temperatuur. ’s Avonds om zeven uur loopt een kudde koeien voor de camping langs terug naar hun stal. Ik zie twee koeien een poort ingaan en op een splitsing gaat de ene helft rechtsaf en de anderen gaan linksaf. De meesten lopen op hun eigen houtje door, maar een paar koeien en een paard lopen niet mee, ze blijven staan grazen. Dan gaat er een poort open en één voor één verdwijnen ze naar binnen. Zo vindt iedere koe de eigen weg naar zijn “thuis”.
Maandag hebben we met de Manette als gids een excursie naar Sibiu. We gaan op haar aanraden met de boemeltrein, hetgeen een aparte ervaring op zich is.
Buiten de verscheidenheid aan types valt op, dat bij het passeren van een kerkhof alle vrouwen drie kruistekens maken.
We bezichtigen de stad en de schitterende Roemeens orthodoxe basiliek. Ik moet als oude man naar het toilet en als ik in het voorportaal naar de hygiënische toestand van het toilet kijk stoot ik op een verschrikkelijke manier mijn hoofd tegen de bovenbalk van de veel te lage deur.
Toch mag dit de pret niet drukken en na een voortreffelijke maaltijd en wat vrije tijd nemen we de trein terug naar de camping.
We rijden dinsdag naar Boekarest. Ongeveer de helft van de equipes gaat over de “Transfagarasan”, de mooiste weg ter wereld.
Wij nemen de gewone route, die hier en daar hard aan een nieuwe asfalt laag toe is.
Bij aankomst op de camping slaat ons de schrik om het hart, als we de caravandeur open doen. We hebben van Manette vanmorgen een fles bessenlikeur gekregen, om aan de groep te schenken.
Bij aankomst op de camping ligt de bessenlikeur over de caravanvloer en drijft er een deel van een rug kussen in. Joke gaat in de hitte aan het boenen, om de kleffe zooi op te ruimen. Als ze eindelijk klaar is en een keukenkastje open doet, blijkt ook deze vloer onder de zooi te zitten evenals de onderkant van alle flesjes.
Uiteindelijk is Joke nog net in staat, om een hap eten naar binnen te werken, maar daarna wis het kaarsje geheel uitgedoofd.
Woensdag hebben we een mooie excursie gehad door Boekarest met een eerste klas gids.
Een hoogtepunt is het paleis van Ceausesçu, de waanzin ten top. De warme lunch in een restaurant met een antieke tafeldekking mag er ook wezen.
De rondrit door de stad levert nog een probleem op. Er staat een auto dusdanig geparkeerd, dat de bus er niet door kan. Wachten, wachten, politie, politie, na een half uur een sleepwagen en binnen no time wordt dit voor iemand een heel vervelende dag.
Voor ons begint tevens de regentijd. ’s Nachts komt de regen al met bakken naar beneden en als we Bulgarije bereiken, gaan de sluizen weer open.
Op de camping in Dryanovo gaan we de verjaardag vieren van Ton. Hij heeft ons om 5 uur uitgenodigd op de borrel. Om vier uur komen weer hele ladingen regenwater naar beneden. De caravan staat in een plas water, er drijft een slipper onder de caravan door en alle schoenen die netjes buiten staan, zijn drijfnat en met inregenen is er nog verder ongerief.
Om vijf uur regent het nog zachtjes, dus de borrel wordt gehouden onder een veel te klein afdak met druipende plu’s eromheen. Maar gezellig dat het is!!!
’s Avonds mag iedereen met ons mee, om van het eigen geld lekker te dineren. Het eten is voortreffelijk en niet duur. Zo’n groot gezelschap kunnen ze echter niet aan , dus als de eersten het toetje al achter de kiezen hebben, moet mijn gerecht nog komen. Uiteindelijk heb ik ook heerlijk gegeten en kan ik de nacht ingaan, om naar de regen te gaan liggen luisteren.
Vandaag zijn we naar Turkije gereden via een mooie bergroute, waar door de regen en de mist weinig moois van over blijft.
Bij de grens is weer gezeur over mijn hoeveelheid drank, waarbij ik hem echt heb staan knijpen. Reisleider zijn en rondjes geven, maakt weinig indruk. Jullie zitten met zijn tweeën in de auto met veel teveel drank en daarmee is de kous af, want dat mag niet.
Ik heb al mijn zielepoterij uit de kast moeten halen, om toch toestemming te krijgen het land binnen te gaan.
Bij aankomst op de camping krijgt Joke de keukenkastjes boven de gootsteen niet open, maar met vereende krachten lukt het uiteindelijk toch. Dan komt de boosdoener aan het licht. De bodem van de kastjes is er onderuit gezakt en los van de wand geraakt. Twee technische reisgenoten klaren het klusje in een klein kwartier onder hartelijke dankzegging van de reisbegeleider.
We zitten nu dus in Edirne, het terrein staat blank na de stortbuien van vanmiddag en morgen wordt het niet beter.
Echter, eens zal de zon gaan schijnen, maar in de groep staat het zonnige humeur nog steeds als een huis.


Reageren
Vorige bericht » « Volgende bericht

Reacties (3)

5 september 2014 21:54 | Door: Lida en Dirk

Lieve Joke en John,

Leuk om jullie verhalen weer te lezen. Wij genieten van de manier waarop jij, John, daar woorden aan geeft. Onderweg zijn is toch een groot genoegen, ondanks allerlei ongenoegen van bessenlikeur en de ellende die het veroorzaakt. Dan maken jullie tenminste iets mee en het ongemak ben je gauw vergeten. Opnieuw lezen we hoe jullie problemen overwinnen. Daar zijn jullie goed in.
Geniet van elkaar en wat jullie onderweg tegenkomen.
Liefs van Lida en Dirk

7 september 2014 21:37 | Door: Leni

Ik zie het helemaal voor me die kliederboel.
Ik lees hier dat voor jullie geen zee te hoog is Knap hoor hoe jullie problemen oplossen. Mooie tijd daar Liefs vanuit een vandaag zonnig Nederland
groetjes Leni

11 september 2014 20:53 | Door: Pieter van der Wal

Beste Joke en John, als ik al die ellende, over wateroverlast, drankverspilling, slechte wegen en wat dies meer zei lees, dan is mijn hart er goed voor om wat grappige (misplaatste) opmerkingen te plaatsen. Maar die tijd is voorbij en we denken nog regelmatig terug aan de fantastische vakantie die we met jullie dit jaar in Marokko beleefd hebben. Onze caravan is inmiddels terug van de dealer en is weer als nieuw! Blijf schrijven, wij blijven jullie volgen met een vleugje jaloezie.
Als er "Marokko Anders Gangers" bij de groep zitten doe ze de hartelijke groeten.
Nelly & Pieter

Reageer op dit reisverslag

Naam (verplicht):

E-mail adres:


Over WaarBenJij.nu

  • Wat is WaarBenJij.nu?
  • Veelgestelde vragen
  • Nieuws
  • Contact

Op WaarBenJij.nu

  • Reizigers
  • Reisverslagen
  • Foto's

In de shop

  • Fotoalbum
  • VIP-pakket
  • Fotoruimte

Zakelijk

  • Adverteren op WaarBenJij.nu
  • Werken bij WaarBenJij.nu
  • Zakelijk contact

Auteursrecht © 2018 WaarBenJij.nu | Easyapps BV | Algemene voorwaarden | Alle rechten voorbehouden

×

Next Previous Slideshow Download