Onze eerste week in Spanje

Onze eerste week in Spanje:
Ons einddoel is bereikt! Nu geen verdere beslommeringen voor een Marokkoreis, maar genieten van onze mooie caravan in een omgeving van zon, zee en rust.
Je krijgt wellicht geen spannende berichten meer, maar slechts het wel en wee van een saaie, oude man.
We staan vrijdag op in de volle zon bij een lekkere temperatuur. We zijn eerst de boulevard op gefietst, want er is uitverkoop en dat wil Joke niet missen.
John gaat in de kledingwinkel netjes De Telegraaf lezen en krijgt een kop koffie, Joke struint de hele winkel af en komt uiteindelijk met een broek tevoorschijn.
Daarna gaan we op de fiets naar de Lidl en de Mercadona in Albir. Deze plaats ligt tegen Altea aan en onze camping ligt precies op de grens ervan.
Na de lunch zijn wij uitgewerkt voor vandaag, dus zetten we bij de caravan de stoelen uit en gaan we in de zon zitten. Jos en Willeke, Vagebond reizigers, die een tweede huis in Spanje hebben, komen aan het einde van de middag een wijntje drinken.
Zaterdagochtend wordt het voor de “ouwe” tijd, om in beweging te komen. Ik loop na het ontbijt lekker in de zon heen en terug de hele boulevard van Altea langs. Ik ben lang niet de enige, want velen vinden het goed toeven, al wandelend over de boulevard.
Ik geniet van alle restaurants en terrasjes, die open zijn en waar mensen zitten te genieten.
Ik heb onderweg zelf natuurlijk ook een kop koffie verdiend, Telegraafje, stukje cake erbij, Wie doet me nog wat?
Joke gaat ieder ochtend naar Tai Chi op de boulevard. De charme, waarmee de Chinese dame de vloeiende en toch krachtige bewegingen maakt, is een lust voor het oog. De deelnemers doen op hun eigen vloeiende/ houterige manier mee. Zelfs een stokoude man is hier dagelijks present.
Natuurlijk doen we weer boodschappen, maar daarna de korte broek, het T-shirt aan en lekker liggen in de zon.
Zondag is er markt in Albir, waar we naar toe lopen. De Spaanse kooplieden kunnen hun waar beter in het Nederlands aanprijzen, want dit lijkt de voertaal op de markt.
Er is van alles en nog wat te koop. Alles is spotgoedkoop en er zijn voldoende stands om te graaien voor de dames. Een uurtje slenteren kost energie, maar een terras in de zon laadt de accu weer razendsnel op. Aan het einde van de middag komen Janny en Martin, Vagebond reizigers, een wijntje drinken en herinneringen ophalen.
Joke en ik gaan ’s avonds bij onze vertrouwde Chinees eten. Joke heeft voorgerecht, hoofdgerecht en een halve liter wijn voor het gigantische bedrag van € 4.80. Ik ben met mijn ti-pan wat duurder uit, maar zo kun je nog eens uit eten gaan.
Maandag ben ik op de fiets naar Benidorm gegaan, terwijl Joke aan de was is.
Het is maar een kippeneindje en daar ik in Benidorm de weg niet weet, ben ik maar rechtstreeks naar de boulevard gefietst.
Ik rijd door een echte toeristen stad. Er zijn grote hotels, restaurants, ter- rassen en hordes toeristen op de trottoirs.
Het is op de boulevard erg druk met wandelaars en scootmobiel coureurs.
De drukte, de wolkenkrabbers en de volle terrassen wekken mijn verwondering.
Er zijn verder al mensen in zwemkleding op het strand, een dappere gaat zelfs de zee in en verder wordt er op veel uitgezette banen druk ge-jeu-de-bould.
Op de boulevard wordt hevig balletje- balletje gespeeld, waarbij een medeplichtige grof geld verdient en een vrouw een poot uit wordt gedraaid.
Als ik thuiskom hangt de was aan de lijn en het vertrouwde recept volgt, stoelen uit en de zon in.
Dinsdagochtend is er een wandeling voor de Nederlanders. Ik wil graag mee en ik meld me om tien uur op het laatste nippertje. Er is voor mij nog plaats in een auto en we gaan eerst een half uur rijden de bergen in.
Ik weet niet, wat voor een wandeling ik moet verwachten, maar ik heb me te pletter gelopen.
De wandeling is erg zwaar voor mij. We gaan grotendeels over geitenpaden bergop en bergaf. Ik loop echt op karakter mee, terwijl toch ook geniet van de steeds veranderende omgeving. We gaan drie keer stoppen om wat te eten, maar sam suf moet het op twee flessen water doen. Wie is hier dom???
We lopen twaalf kilometer bij elkaar en ik kom uiteindelijk, na een gezamenlijk terrasje om vijf uur uitgewoond thuis.
Woensdag ben ik aan de beurt voor de uitverkoop en dat levert mooi een schitterende bodywarmer op.
Om half vijf melden we ons bij Elzelies en Rob, waar we met zijn achten ( Va- gebonders) gaan borrelen. ’s Avonds gaan we met zijn allen naar de Chinees, waar we aan een grote ronde tafel zitten.
Of de andere mensen rustig hebben gegeten, weet ik niet. Wij hebben in elk geval veel plezier gehad en lekker gegeten.
Donderdag zijn Joke en ik op het terras koffie gaan drinken, waarbij een glaasje advocaat wordt geserveerd. Lekker de Telegraaf lezen in de zon. Als je alle ellende in de krant leest, hebben wij nog geen behoefte aan televisie. Zon en rust zijn de laatste ingrediënten van onze eerste week,