Valencia

Valencia
We hebben niet de kerstdagen in Valencia doorgebracht, maar we zijn er drie dagen in de kerstweek geweest.
We hebben van Bets, de moeder van onze schoonzoon, het Astoria hotel, midden in het oude centrum, aanbevolen gekregen. We hebben thuis al geboekt Maandagochtend gaan we vroeg los.
We willen geen rotondes, stoplichten en snelheidsbeperkingen, de snelweg brengt ons in de kortste keren aan de rand van Valencia.
We laten ons in de stroom meevoeren door lange brede lanen, straten en langs allerlei rotondes.
Tenslotte worden de straten korter en smaller , maar het verkeer blijft druk.
In een nauw straatje komen we aan bij een groot gebouw met de letters “Astoria” op het dak. Ik parkeer de auto op het trottoir, om binnen naar de parkeergarage te vragen.
Het hotel heeft geen eigen parkeermogelijkheid, maar in een nog smaller straatje is een parkeergarage.
De garage is oud, donker en uiterst smal. De zwart gestreepte en gedeukte muren zullen ooit wel wit en egaal geweest zijn.
Het lukt me, om geconcentreerd, de auto zonder nog meer schade naar boven te rijden. Tot onze schrik wil een Spanjaard langs dezelfde smalle weg naar beneden. Dit lukt never nooit, maar met enig heen en weer gerij kunnen we elkaar net passeren.
Is de garage goedkoop, als je 4,5 eurocent per minuut moet betalen en als je de auto ongeveer 50 uur achter wil laten. ( mijn vraagteken toets werkt niet meer, excuus)
Het hotel oogt voor ons chique en de kamer voldoet zeker aan onze wensen.
We laten in de kamer de boel de boel en we gaan gewapend met plattegrond en gids op pad.
Het eerste de beste terras in de zon nodigt ons al uit om van de koffie en van de omgeving te genieten. Valencia heeft voor ons in eerste instantie iets weg van Parijs vanwege de brede boulevards, de smalle zijstraten en de hoge laatgotische gebouwen.
We volgen de stadswandeling uit de gids, waarbij we de belangrijkste gebouwen, kerken, monumenten en andere bezienswaardigheden bewonderen. De overdekte markthal is echter gesloten, die komt een van de andere dagen aan de beurt.
Voor de zon van ons gaat scheiden pikken we nog een terras vlak bij de grote kerststal op een centraal plein.
We willen ook nog naar de belangrijkste winkelstraat, waar we in het donker aankomen.
De kerstverlichting is aan en het is gezellig druk van de kerst inkopende bevolking.
Wij laten ons ook hierin meevoeren, waarbij Joke niet alle winkels links kan laten liggen.
We gaan tenslotte lekker uit eten en we vallen na een frisse douche snel in slaap.
We hebben van Bets het advies gekregen, om niet in het hotel te ontbijten, maar in een van de vele gelegenheden in de buurt.
We vinden er de volgende morgen een naast de garage. We gaan naar binnen en het is er stervensdruk. Het is overvol drinkende en vreemdsoortig gerechten etende mensen. Ik voel me als een muis in een vreemd pakhuis. Ik wil hier weg, want ik weet bij God niet, wat ik hier moet bestellen en hoe ik dit moet aanpakken.
Voor ik het goed en wel besef ben ik door een ober meegetroond en zitten we aan een tafel verdwaasd rond te kijken en ons te verbazen. Uiteindelijk zitten we voor een bord met pinda’s, olijven en verder brood, worst en een omelet met aardappelen erin.
Na eten en drinken gaan we kaartjes kopen voor de hop on, hop off bus en voor het l’Ocean-
ografic. We genieten van de rondrit, maar we genieten het meest van de futoristische gebouwen op weg naar het Oceanografic.
Het Oceanografic is het grootste aquarium van Europa. Het behelst de belangrijkste maritieme ecosystemen van de wereld. Het is verbluffend, wat er allemaal te zien is, maar teveel om hier op te noemen. Google naar “l’Oceanografic” voor verdere informatie.
We brengen hier bijna de hele dag door en als we de busrit verder uitzitten, is het bijna donker. Het koelt af na zonsondergang, dus niet een terras, maar een café is ons lot.
We gaan tenslotte weer uit eten, waarna we op onze kamer uitrusten.
We gaanwoensdagochtend ontbijten in een zaak waar het rustiger en het ontbijt overzichtelijker is. We lopen daarna naar de markthal, wat een bijzondere plek is qua ambiance.
We nemen vandaag de andere buslijn. Het is vandaag niet zo warm en we zien geen noodzaak om onderweg uit te stappen. Na de busrit en lekkere koffie halen we in het hotel de spullen op en we gaan de auto halen.
Het uitgerekende totaalbedrag voor de garage is hoog, maar de maximale kosten zijn per etmaal 20 euro.
We rijden op ons gemak terug de zon tegemoet. We rijden over smalle wegen door het mooie bergachtige achterland. We genieten tenslotte onderweg van ons afscheidsdiner.
We zijn er de laatste klanten op een Spanjaard na, die zich zit te bezatten. Hij is gelukkig niet met de auto gekomen, maar met de tractor. Wellicht ziet hij de bochten toch nog enigszins scherp. Wij komen in elk geval voldaan op de camping aan.