Semana Sancta ( de Goede Week)
Door: John de Gier
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
24 Maart 2016 | Spanje, Altea
We gaan er met de auto naar toe ( ± 560 km), dus even de olie nakijken en een klein beetje olie bij vullen. Ik ben gelukkig zo bijdehand, om na enkele uren tot de vraag te komen, waar ik de vultrechter heb gelaten.
Ja hoor, ik heb hem onder de motorkap laten zitten. Kijken, weghalen en meenemen met de vaat.
Zaterdagochtend vertrekken we voor de ruim vijfeneenhalfhonderd kilometer naar Mijas in de buurt van Malaga.
We komen in de middag aan en brengen de tijd door op het zonnige balkon.
Als ik nog wat uit de auto haal, die in een donkere garage geparkeerd staat, lijkt het wel, of er een stuk van de groene ondergrond is versleten, want ik zie een donkere plek, waar ik verder geen aandacht aan schenk. We gaan ons zondagochtend gereed maken, om bijtijds naar Malaga te gaan, om de middagprocessie te zien.
Ik ga naar de auto, om nog wat spullen te pakken en bij de auto aangekomen, glijd ik bijna onderuit over de donkere plek.
Ik ontwaar in het bijna donker een grote plas olie onder mijn auto. De versleten ondergrond blijkt te zijn uitgegroeid tot een flinke plas olie.
Godver….., de godver……, de godver, wat is er nu weer kapot aan mijn auto??? Het ziet er in elk geval niet goed uit!!!
Jacques en ik hebben in elk geval twee toiletrollen nodig, om de olie op te ruimen. Ik ga met een eenvoudige zaklantaarn maar eens kijken, waar de olie vandaan komt.
Tot zijn grote ontsteltenis komt Sam Suf erachter, dat hij vergeten is om de vuldop er weer op te draaien. Ik heb dus vijfeneenhalfhonderd kilometer zonder vuldop gereden. Hoe is dat verlopen en wat is hiervan de schade???
We gaan uitgebreid op zoek naar een Subaru dealer in Malaga. Na veel gezoek en telefonische informatie krijgen we inderdaad een adres op in Malaga.
Ik vul nieuwe olie bij, doe een prop katoen in de vulpijp en we besluiten maandagochtend meteen naar de garage te rijden.
Maandagochtend regent het en we bereiken inderdaad de garage in een achteraf straatje. Er is geen parkeerruimte, dus parkeren we half op het trottoir, daar waar een parkeerverbod geldt.
We moeten in de garage wachten, tot er iemand komt, die Engels spreekt.
Tijdens het wachten stopt er een politieauto achter onze auto’s. We spurten naar buiten, om in het beste Spaans duidelijk te maken: probleem…….., geen parkeerruimte…….., gaan zo weer weg!
De agent verblikt, of verbloosd niet. Het negeren van het parkeerverbod is zijn zaak niet, maar dat van de lokale politie. Hij gaat dus rustig verder met zijn sigaretje.
Ik mag de auto naar binnen rijden en vertel, dat ik zonder vuldop heb gereden en of ik een nieuwe vuldop kan kopen.
De monteur kijkt onder de motorkap en ziet meteen de vuldop onder een paar slangen en schroeft hem op de vulopening. Sam Suf kan zelfs niet goed zoeken!!!
Ik wil graag een servicebeurt afspreken, maar dat gaat niet, want men werkt alleen in de ochtenden vanwege de vele processies, die deze week plaats vinden.
Ik blijk zelfs teveel olie te hebben gevuld, dus we gaan nog naar een service centrum, om er wat olie uit te laten halen. Woensdag rijden we terug naar Altea. Ik maak dan meteen in Alicante een afspraak voor een servicebeurt na de Pasen.
Ik vergeet bijna, dat we hier gekomen zijn om de processies te gaan zien.
We rijden zondagochtend met de auto tot de grens van Malaga en stappen daar op de trein naar het centrum. Ik verwacht een overvol parkeerterrein en een overvolle trein, maar dat valt erg mee.
In het centrum is men druk bezig, om vele honderden stoelen rijen
dik langs de route te zetten. De stoelen zijn allemaal gereserveerd voor de inwoners van Malaga. Ik zie het somber in, om iets van de processie te zien.
Duizenden stoelen en vele duizenden mensen. Bij navraag blijkt, dat er geen tickets meer beschikbaar zijn voor een zitplaats.
We zien wel, dat er bij een bankgebouw een vensterbank op zithoogte in de zon, nog leeg is.
We wachten niet langer maar we gaan zitten en dan maar lang wachten tot er wat gaat gebeuren. We hebben in elk geval een plek met goed uitzicht.
We zien honderden mensen langslopen en langzaam maar zeker vullen de stoelen en de tribunes zich. Op de stoelen komen hele families elkaar tegen en na het nodige gezoen, gaat iedereen zitten.
Alles gaat er relaxed aan toe. Er zijn wel regels om de processie ongestoord te laten verlopen, maar is niemand die zich daar aan houdt, terwijl de politie ook nergens optreedt.
De politie veegt vlak voor de processie de straat leeg, maar de mensen blijven , zij het in mindere mate, gewoon doorlopen.
De processie is een belevenis. Er lopen allerlei broederschappen mee, gehuld in puntmuts en praktisch volledige gezichtsbedekking. De meesten dragen een lange, dikke kaars, anderen lopen met een toorts o.i.d. Hoogtepunten in de processie zijn de duizenden kilo’s zware tronen, die door honderden mannen worden gedragen. De tronen zijn loodzwaar en om de paar minuten wordt er gestopt, om de dragers enigszins te ontlasten. Iedere broederschap heeft een leider, die met een belsignaal aangeeft, of er gestopt moet worden, dan wel verder gelopen kan worden.
Tijdens de stop wordt er kaarsvet gedruppeld op kaarsvet bolletjes van de kinderen. Daar wordt al op jeugdige leeftijd mee begonnen en naarmate men ouder is, is ook de bol groter.
De stoet gaat langzaam vooruit op het geroffel van de trommelaars uit de muziekkorpsen.
Na de processie verspreiden de mensen zich als mieren door het centrum.
Wij maken toevallig een ander hoogtepunt mee.
Een deel van de processie gaat door nauwe straten terug naar de kerk.
De stoet staat onderweg stil en vanuit het niets worden boven vanuit een balkon bloemblaadjes naar beneden op de troon gestrooid.
Dan begint een vrouw vanaf het balkon een Spaans klaaglied te zingen, zo mooi en indrukwekkend, dat het een kippenvel moment is.
Het is voor vandaag mooi genoeg voor ons geweest, we wachten de volgende processie niet af, maar gaan lekker naar huis terug.
Jacques en ik gaan maandag tegen de avond weer naar Malaga, om weer naar een processie te kijken.
De vallende duisternis en de drukte maken de avond extra sfeervol. Van de zondag weten we, dat de helft van de stoelen onbezet blijven, dus we gaan op een strategisch punt op de voorste rij zitten. We moeten er wel van af, maar de stoelen er naast blijven leeg, dus wij hebben een indrukwekkende processie zien langskomen.
Wat we gezien hebben en de indruk, die het op ons heeft gemaakt, kan ik hier nauwelijks weergeven, maar hopelijk geven de foto’s enige duidelijkheid.
Dinsdag hebben we een rustdag, terwijl we woensdag weer naar de camping terug zijn gereden.
-
24 Maart 2016 - 13:41
Jacqueline:
Lieve Joke en John,
Mooi het verslag! Ik vertelde jullie al hoe indrukwekkend die processies zijn en de daarbij behorende muziek! Goede terug reis naar huis. Liefs van ons -
24 Maart 2016 - 14:48
Heidi Van Der Veer:
Lieve Joke en john,
Sorry maar ik moest erg lachen om het olie verhaal echt weer iets voor jou John.De foto's zijn mooi indrukwekkend die processies groeten Gerrit en Heidi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley