De rest van de week

Het is woensdag en de wekker gaat om zeven uur. We moeten 380 km rijden en we gaan direct naar Meknes. Het eerste stuk van de route is erg mooi. We rijden door een bergachtig gebied met fraaie uitzichten. Later wordt het landschap minder heuvelachtig en rijden we door een tuinbouwgebied, waar veel sperziebonen worden geteeld. Ik moet goed opletten op de kuilen en de gaten in de weg. In de loop van de middag gaat het regenen en dat blijft zo de hele dag. We komen aan het einde van de middag op de parkeerplaats, waar iedereen in zijn camper zit, omdat het geen weer is, om eruit te gaan.
Wij gaan de mensen bijpraten en aan het begin van de avond gaan we op het plein uit eten met twee medereizigers.
Donderdagochtend is het wel erg vroeg dag voor mij.
We hebben een wekker, die op een centrale klok in Frankfurt loopt.
Het signaal bereikt echter niet de bestemmingen in Marokko. Ik heb de klok dus met de hand op Marokkaanse tijd ingesteld. Afgelopen nacht heeft mijn wekker kennelijk het signaal wel ontvangen, waardoor ik om half zeven naast mijn bed stond in plaats van half acht.
Ik ben voor iedereen brood gaan kopen en later pas snapte ik pas, dat het brood door louter slaperige hoofden werd aangepakt.
Er staat om tien uur een excursie in Volubilis gepland. Er zijn echter maar vier equipes, die zich in dit slechte regenweer aan een excursie door de oude Romeinse stad waagden.
Wij helpen de mensen het terrein op en we vervolgen onze weg naar Chefchaouen.
Dit is een alleraardigste hippy/ hasj plaats. We zetten de caravan neer en we gaan met een petit taxi zaken regelen, waaronder het afscheidsdiner morgen.
Ik vind dit een geweldige plaats door zijn typisch Marokkaanse manier van leven. Ongeorganiseerd, rommelig en alles vindt op straat plaats.
Het is gelukkig droog en tegen de avond zijn we terug, om de ervaringen van deze dag te aanhoren.