van Eerste Kerstdag tot en met Driekoningen

25 december: Ik ga ’s ochtends naar de kerk. Ik vind daar geen kerstsfeer zoals in Nederland. Er ligt bij het altaar wel een “Kindje Jezus”. Na de H. Mis wordt het Kindje getoond en kan iedereen het kussen, of aanraken.

Daarna hebben we thuis samen gebruncht met warme broodjes , een eitje en kerststol.

We gaan in de middag ons huis gereed maken, om onze vijf vrienden te kunnen ontvangen voor het kerstdiner.

We ontvangen onze gasten om vier uur. We kunnen nog even borrelen op het terras, maar we zetten het in de kamer voort.

We genieten van een heerlijk diner met zalmcocktail vooraf. We krijgen tussendoor heldere bouillon. Het diner zelf bestaat uit konijn of varkenshaas

met gebakken aardappeltjes en als groenten spruitjes of sperzieboontjes in spek gerold. We hebben een spannend toetje gegeten met bitterkoekjes en advocaat. Koffie met bonbons maken het diner compleet.

Het is om elf uur mooi geweest. Iedereen gaat naar huis en wij ruimen alles op.

30 december: Ik ga de bestelde oliebollen en appelflappen ophalen, die ik besteld heb. Ik heb ze ook voor Joke haar zus Lida en Jacques besteld. Zij zijn eergisteren in Spanje aangekomen en halen hun bestelling nu bij ons op.

We hebben heerlijk op het terras bij kunnen praten met soep, een broodje en cava.

31 december: We vieren met zijn zevenen oudjaar Bij onze vrienden Elzelies en Rob. We hebben genoegt eten en te drinken. Een groot deel van de avond is gevuld met: “Wie ben ik?” Iedereen krijgt de beurt, om teraden, wat er op het briefje staat. De overigen mogen alleen antwoorden met ‘ja” of “nee”. Het wordt wel erg ingewikkeld, als je een “parelketting”, “hockeybal”, of “discolamp” bent.

We hebben natuurlijk ook de nieuwjaarswensen uitgewisseld. In tegenstelling tot Nederland hebben we nauwelijks vuurwerk gehoord en op de terugweg was het doodstil. Dus totaal geen agressie.

1 januari: Dit jaar geen Nieuwjaars duik, maar planten watergeven bij Jos in Calpe.

De rest van de week is ons gewone leven zijn gang gegaan met visites hier thuis, of elders op de camping.

De Spanjaarden bereiden zich voor op de volgende nationale feestdag op 6 januari “Driekoningen”. Speciaal gebak wordt gegeten, om te bepalen, wie vandaag “de koning” wordt. De kinderen krijgen deze dag cadeautjes.

5 januari: Op de vooravond van Driekoningen is er een speciale Driekoningen optocht in het centrum van Altea. Maar wat is het centrum? Het oude centrum boven, of de drukke winkelstraat beneden. Ik gok op “boven”, want ik heb daar

eerder een optocht gezien.

Het is boven rustig, de vallende avond met de zon en verlichting is uniek. We hebben uiteindelijk geen optocht gezien, maar we hebben erg genoten van de vallende avond op deze uniekeplek.

6 januari: Lida en Jacques zitten al meer dan een week in hun appartement in Javea. Joke haar broer Wim en Thea komen daar vanmorgen ook aan, want ze mogen pas in de middag in hun appartement in Benissa.

Joke en ik gaan daar ook als verassing naar toe. Als we net onderweg zijn, zien we al blusvliegtuigen en een enorme bosbrand vlak bij de bewoonde wereld.

Er zijn zes blusvliegtuigen ingezet, veel brandweer, politie en andere hulpverleners. De weg naar Calpe is gesloten en op de snelweg rijden we kilometers in de rook met vlammen opzij.

De ontmoeting met de familie is hartelijk en gezellig.

7 januari: We zijn uitgenodigd, om met zijn elven te gaan eten bij de Japanner.

We komen aan bij een groot restaurant, dat tjokvol zit met etende mensen.

Buiten staan mensen te wachten tot ze naar binnen kunnen. Wij hebben gelukkig gereserveerd. Er wordt met tafels en stoelen gesleept, om plek voor ons te maken.

Dat ik dovig ben , is geen hinder. Je kunt elkaar toch amper verstaan. Je kunt er uit tientallen gerechten kiezen. Je schrijft het op een briefje en het wordt gebracht. Je kunt zoveel eten en drinken als je wilt tegen een schappelijke prijs en alle gerechten zijn heerlijk.

8 januari: We melden ons weer met zijn allen bij Willeke. Zij is jarig. De huiskamer is te klein, maar het zonnige, warme terras is groot genoeg, om het hele gezelschap plaats te bieden.

Hier is ook de gezelligheid weer troef, dus het is mooi, om hiermee deze periode af te sluiten.