Eindbestemming bereikt: Thorbeckelaan
Door: John de Gier
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
31 Oktober 2009 | ,
Hier zit ik dan: Thuis kijk ik uit mijn eigen raam, ik zit op mijn eigen stoel en ik werk op mijn eigen computer! De wereld is nog steeds hetzelfde. Ik ben al met mijn kleinkinderen naar het bos geweest, ik ben al naar de markt geweest en ik kom weer de gewone alledaagse mensen tegen. Alsof ik nooit ben weg geweest....! Ik moet even met mijn hoofd schudden, de ogen dicht doen en diep nadenken. Dan rijd ik inderdaad op een steile weg omhoog naar de METEORA kloosters. De kloosters liggen hoog, ver afgesloten van de bewoonde wereld. De kloosters blijken steeds in een mooie omgeving te liggen en een serene rust uit te stralen, als je de busladingen luidruchtige toeristen weg denkt. Ik ben steeds getroffen door de schitterende kerken/kapellen met fraaie fresco's en de talrijke iconen. We zijn ook van plan om ooit eens een Grieks- Orthodoxe kerkdienst bij te gaan wonen.
We hebben het na de kloosters, terug op de camping, oer gezellig gehad. We hebben met zijn allen op de BBQ van de camping gebarbecued en met het meer leeg raken van de flessen wijn, steeg de gezelligheid.
De volgende dag staat er een bergetappe op het programma en al hoewel je ook de snelweg kan nemen, heb ik voor het bergachtige terrein gekozen.
We rijden door een schitterend bergachtig gebied naar het dorpje Metsovo. Dit levendige bergstadje werd bewoond door Walachijse herders.Het is thans een belangrijke handelsstad en toeristen centrum. Ik kom binnenrijden met regen in, natuurlijk, zeer smalle straatjes vol auto's met spiegels. Ik bereik wel het centrale plein, waar voor mij geen parkeerruimte is. Joke loopt in de regen dus wat winkeltjes langs en daarna gaan we er snel vandoor.
De volgende plaats is Ioannina. In mijn boek staat, dat deze stad een bezienswaardigheid is en een kijkje waard. Het is de stad van handwerkersgilden, waaronder die van zilversmeden.
Ik rijd natuurlijk weer door een onwijs drukke stad en net als wij weer de stad uit willen rijden,zie ik een groot parkeerterrein. We gaan er tegen forse betaling staan en we lopen de stad door. Dit is achteraf zonde van geld en tijd, want we vinden er beiden niet veel aan. We beginnen dus snel aan het tweede deel van onze bergrit. We zien schitterende vergezichten en dieptes en we komen aan het einde van de middag aan in Kastraki.
We staan pal aan de zee. Het weer nodigt echter niet uit, om een duik in zee te nemen.
We hebben vanavond in het restaurant ons afscheidsdiner.
We eten voortreffelijk en we hebben de reisbegeleiders bedankt met zang, dans en mooie woorden.We hebben ze tevens geld gegeven voor een verwen week-end.
Vrijdagochtend is het vroeg dag en om half acht rijden we richting haven. Het is wel jammer, dat het regent. We moeten op de kade wachten tot ons schip arriveert en als het zover is, staan we razendsnel aan boord en varen we in de regen even over negen uur weg.
We zitten 24 uur aan boord. De boot is schitterend, we hebben gevaren bij stormkracht negen. Koelkasten zijn omgedonderd en mensen zijn omgevallen en buiten wat kotsgevallen om, was het een prima reis. We konden steeds in onze caravan en we hebben er ook in geslapen.
Met zo'n grote boot Venetie binnenvaren is een belevenis. Je torent hoog boven de stad uit en je ziet heel Venetie onder je voorbij trekken.
We hebben met anderen een camping gezocht en om twaalf uur zitten we alweer op de boot, die ons weer naar Venetie brengt. We hebben er alle highlights bekeken, ik heb er een paar zeikpoten opgelopen en we zijn met de duizenden toeristen meegeslenterd in een fraai najaarszonnetje.
Qua tijd zijn we de weg kwijt, want we hebben gedurende de reis de horloges twee uur vooruit moeten zetten.
We rijden zondag dus om kwart voor zeven de camping af in plaats van kwart voor acht. We rijden met mooi weer naar Kramsach in Oostenrijk, waar we na een overheerlijk diner, de nacht doorbrengen.
Maandagavond overnachten we in de buurt van Frankfurt en dinsdagavond strijken we neer op een kleine camping in het gehucht Aerdt. "Wat is Nederland mooi", is onze gedachte, als we een stukje gewandeld hebben.
We bezoeken woensdag eerst schoonvader Cor Speijk van 92 jaar, die het toch maar mooi nog drie maanden hier op aarde heeft uitgehouden.
Thuis gekomen, wordt er gebeld, dat de kleinkinderen niet meer te houden zijn. We gaan dus snel naar onze dochter Manita, alwaar de kleinkinderen, al over elkaar heen vallend, ons tegemoet hollen. Dan ervaar je, dat je weer helemaal thuis bent. Ik ben weer bij mijn kinderen en bij mijn kleinkinderen. Ik ben weer in mijn vertrouwde omgeving! We zijn weer heelhuids thuis, we zijn een ervaring rijker en we zijn dankbaar, dat we dit op onze leeftijd konden doen.
Joke en ik willen ten slotte iedereen haretlijk bedanken, die ons tijdens onze reis hebben gevolgd.We hebben genoten van de reacties en ik zal de reis de komende maanden stukje voor stukje naar boven halen, bij het bewerken van mijn reisdagboek.
Een lieve, laatste reisgroet,
Joke en John de Gier.
We hebben het na de kloosters, terug op de camping, oer gezellig gehad. We hebben met zijn allen op de BBQ van de camping gebarbecued en met het meer leeg raken van de flessen wijn, steeg de gezelligheid.
De volgende dag staat er een bergetappe op het programma en al hoewel je ook de snelweg kan nemen, heb ik voor het bergachtige terrein gekozen.
We rijden door een schitterend bergachtig gebied naar het dorpje Metsovo. Dit levendige bergstadje werd bewoond door Walachijse herders.Het is thans een belangrijke handelsstad en toeristen centrum. Ik kom binnenrijden met regen in, natuurlijk, zeer smalle straatjes vol auto's met spiegels. Ik bereik wel het centrale plein, waar voor mij geen parkeerruimte is. Joke loopt in de regen dus wat winkeltjes langs en daarna gaan we er snel vandoor.
De volgende plaats is Ioannina. In mijn boek staat, dat deze stad een bezienswaardigheid is en een kijkje waard. Het is de stad van handwerkersgilden, waaronder die van zilversmeden.
Ik rijd natuurlijk weer door een onwijs drukke stad en net als wij weer de stad uit willen rijden,zie ik een groot parkeerterrein. We gaan er tegen forse betaling staan en we lopen de stad door. Dit is achteraf zonde van geld en tijd, want we vinden er beiden niet veel aan. We beginnen dus snel aan het tweede deel van onze bergrit. We zien schitterende vergezichten en dieptes en we komen aan het einde van de middag aan in Kastraki.
We staan pal aan de zee. Het weer nodigt echter niet uit, om een duik in zee te nemen.
We hebben vanavond in het restaurant ons afscheidsdiner.
We eten voortreffelijk en we hebben de reisbegeleiders bedankt met zang, dans en mooie woorden.We hebben ze tevens geld gegeven voor een verwen week-end.
Vrijdagochtend is het vroeg dag en om half acht rijden we richting haven. Het is wel jammer, dat het regent. We moeten op de kade wachten tot ons schip arriveert en als het zover is, staan we razendsnel aan boord en varen we in de regen even over negen uur weg.
We zitten 24 uur aan boord. De boot is schitterend, we hebben gevaren bij stormkracht negen. Koelkasten zijn omgedonderd en mensen zijn omgevallen en buiten wat kotsgevallen om, was het een prima reis. We konden steeds in onze caravan en we hebben er ook in geslapen.
Met zo'n grote boot Venetie binnenvaren is een belevenis. Je torent hoog boven de stad uit en je ziet heel Venetie onder je voorbij trekken.
We hebben met anderen een camping gezocht en om twaalf uur zitten we alweer op de boot, die ons weer naar Venetie brengt. We hebben er alle highlights bekeken, ik heb er een paar zeikpoten opgelopen en we zijn met de duizenden toeristen meegeslenterd in een fraai najaarszonnetje.
Qua tijd zijn we de weg kwijt, want we hebben gedurende de reis de horloges twee uur vooruit moeten zetten.
We rijden zondag dus om kwart voor zeven de camping af in plaats van kwart voor acht. We rijden met mooi weer naar Kramsach in Oostenrijk, waar we na een overheerlijk diner, de nacht doorbrengen.
Maandagavond overnachten we in de buurt van Frankfurt en dinsdagavond strijken we neer op een kleine camping in het gehucht Aerdt. "Wat is Nederland mooi", is onze gedachte, als we een stukje gewandeld hebben.
We bezoeken woensdag eerst schoonvader Cor Speijk van 92 jaar, die het toch maar mooi nog drie maanden hier op aarde heeft uitgehouden.
Thuis gekomen, wordt er gebeld, dat de kleinkinderen niet meer te houden zijn. We gaan dus snel naar onze dochter Manita, alwaar de kleinkinderen, al over elkaar heen vallend, ons tegemoet hollen. Dan ervaar je, dat je weer helemaal thuis bent. Ik ben weer bij mijn kinderen en bij mijn kleinkinderen. Ik ben weer in mijn vertrouwde omgeving! We zijn weer heelhuids thuis, we zijn een ervaring rijker en we zijn dankbaar, dat we dit op onze leeftijd konden doen.
Joke en ik willen ten slotte iedereen haretlijk bedanken, die ons tijdens onze reis hebben gevolgd.We hebben genoten van de reacties en ik zal de reis de komende maanden stukje voor stukje naar boven halen, bij het bewerken van mijn reisdagboek.
Een lieve, laatste reisgroet,
Joke en John de Gier.
-
31 Oktober 2009 - 23:13
Jannie En Arie De Kr:
Van harte gefeliciteerd met de geslaagde reis! Prachtige he Venetie? Bedankt voor je prachtige en humoristische verslagen. We hebben er van genoten. Geniet van de thuiskomst, je familie en speciaal je kleinkinderen (wij hebben er 1 bij sinds vanavond) en.... als het een beetje gaat kriebelen.......Veel plezier met het plannen van jullie volgende reis. En svp wel verslagen blijven maken.
Met vriendelijke groet, Jannie en Arie.. -
01 November 2009 - 08:34
Ed Van Den Bergen:
Hallo John, welkom in Den Haag. Misschien ga ik jou ook aanmoedigen. Of is de Parnassialoop over de LvM teveel van het goede. Martine is ook van de partij. Love Ed. -
01 November 2009 - 10:00
Heidi Van Der Veer:
Welkom,
Wij hebben dat ook altijd
als we lang weg geweest zijn ,wat is nederland toch mooi.We hebben genoten van jullie mooie
reisverhalen en we vinden het ontzettend stoer dat jullie deze avonturen aandurven.
Lieve Joke en John we wachten met spanning af wat jullie volgende reis zal zijn Groeten Gerrit en Heidi. -
01 November 2009 - 10:01
Heidi Van Der Veer:
Welkom,
Wij hebben dat ook altijd
als we lang weg geweest zijn ,wat is nederland toch mooi.We hebben genoten van jullie mooie
reisverhalen en we vinden het ontzettend stoer dat jullie deze avonturen aandurven.
Lieve Joke en John we wachten met spanning af wat jullie volgende reis zal zijn Groeten Gerrit en Heidi. -
01 November 2009 - 13:14
Marcel En Hellen:
Hoi Joke en John,
Welkom terug in ons kleine kikkerlandje. Bedankt voor jullie reisverhalen, wij hebben er van genoten.
gr
Marcel en Hellen -
01 November 2009 - 18:01
Thea Brittijn:
Welkom thuis weer John en Joke! Ik zag bij het voorbij-joggen de caravan al weer staan. Een goed teken: geen deukje te zien van een afstand. Fijn dat jullie zo genoten hebben en dat jullie het er weer veilig en gezond van afgebracht hebben. Bedankt voor de schitterende verhalen enne......nu weer naar de tandarts he, denk erom Lieve groet! Thea en Cor -
02 November 2009 - 07:48
Wim En Thea:
Dag Joke en John we zijn blij dat jullie weer thuis zijn en dat jullie weer een prachtige ervaring erbij hebben. We hopen jullie weer snel te zien en te spreken,
Wim en Thea, bedankt voor de mooie beschrijvingen en foto's. -
03 November 2009 - 08:49
Jannes En Will:
hoi,john&joke,wat leuk om een reisverslag van een ander te lezen als medereiziger.Wij hebben er van genoten zojuist bij de koffie.Wij zijn afgelopen zondag thuisgekomen na een prachtige rit in noord-italie en zwitserland,de passen waren nog open en hebben van de herfst genoten.Het komende weekeinde gaan we kindjes en kleinkindjes bezoeken,want daar verlang ik toch erg naar.
liefs,will -
17 December 2009 - 20:40
Mark Gerritsma:
Hallo John,
Ik word jaloers van al die mooie verhalen.
groeten van Mark
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
