Weg met de winter, hier met het voorjaar
Door: John
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
30 Januari 2013 | Spanje, la Jonquera
vrijdag 25 januari:
Ik heb in de vrieskou de caravan bij Duijndam opgehaald na een beurt. We hebben de caravan in sneeuw en ijs voor de deur gezet. We hebben een nieuwe stekker tussen auto en caravan, die met een halve draai wordt vastgezet.
Dit lukt mij echter voor geen meter. Met koude handen en nadat ik alle heiligen uit de hemel had gescholden, is het Joke wel gelukt.
zaterdag 26 januari:
Ik heb ’s morgens de caravan in een sneeuwstorm ingeruimd. Ik heb lekker met mijn natta pekelzout “poten” door het huis lopen banjeren tot grote vreugde van Joke.
’s Middags stijgt de temperatuur en wordt het droog. Gelukkig is aan het einde van de middag de caravan ingeruimd.
zondag 27 januari:
We zijn om half acht opgestaan. Het dooit behoorlijk en ik heb in de stortregen de laatste spullen ingepakt.
We zijn om half tien vertrokken, drijfnat en met een doorweekte broek.
We rijden met een gangetje van 90 km naar Frankrijk. Daar hebben we afwisselend buien in plaats van plens.
Daar, waar de péage in zondagsrust is, mag met de caravan 5 km lang maar 70 km langzaam worden gereden.
Na enige tijd zijn voor mij die 5 km allang voorbij en ik ga weer netjes 90 km rijden.
Als ik zo rustig zit te genieten, staat er langs de kant van de weg een politieauto te “gluipen” en weer even verder staat een groot bord met “Einde 70 km voor caravans”. Hoe gaat dit aflopen?
We zijn om half zes bij de camping. De poort is op slot en er is noch bel noch enig levend wezen te bekennen.
Ik rammel aan de poort en roep met mijn lieflijke stemmetje, maar alles lijkt verlaten en er komt niemand.
Ik sluit echter met mijn caravan de hele smalle straat af en er staan op beide rijbanen auto’s.
D gehaasten hebben inmiddels de auto gekeerd en zijn terug gereden. De nieuwsgierige is naar mij toe gekomen, hoe lang het nog duurt en de rest wacht rustig af.
Plots verschijnt er iemand op het balkon en binnen niet al te lange tijd staan wij op de camping en rijdt het verkeer weer, alsof er geen oponthoud is geweest.
Ik heb in het aardedonker nog wat lopen rommelen. De dag eindigt daarna perfgect met lekker eten en een heerlijke warme douche.
maandag 28 januari:
Om acht uur gaat de wekker. Da kachel staat laag en de vloerverwarming is aan. Het is zonnig, de paden echter zijn spiegelglad en Joke kan zich nog net vast grijpen, om niet geheel onderuit te gaan. Ik glibber en glij om alles voor vertrek in orde te maken.
We vertrekken om half tien in zonnig weer.
We hebben vandaag een zeer uiteenlopende route gereden. De wegen variëren van tweebaans- tot ultra-smalle boerenweggetjes.
dinsdag 29 januari:
We zijn om acht uur met bewolking opgestaan. We hebben alles opgeruimd en we zijn om half tien vertrokken. Langs mooie binnenwegen zijn we naar Clermont-Ferrand gereden. Daar konden we de snelweg nemen naar Millau.
Na de afslag bij Millau werden we al na tien minuten door mevr. TomTom een weg opgestuurd, die zeker niet geschikt is, om er met een caravan over te rijden. De weg is wel verboden voor vrachtwagens van 10 meter lengte. Voor John is dit echter geen probleem, maar Joke heeft 10 km lang met het zweet in haar handen en met klotsende oksels gezeten.
Gelukkig zijn we geen tegenligger tegen gekomen dus zijn er geen al te grote problemen ontstaan.
Onze plek op de camping is slecht op de plattegrond aangegeven. We rijden te ver door naar beneden ( langs de Tarn) en we moeten weer naar boven. We hebben de caravan afgekoppeld en gekeerd met de moover. D auto ervoor en ho maar……., geen snelheid en te steil.
Zelfs de Subaru trekt dit niet! Natuurlijk gelazer en gedoe. Weer afkoppelen, de caravan verder achteruit rijden, weer aankoppelen en gassen.
Het lukt, maar niet van harte aan het einde van de dag.
En warme douche in een koude ruimte knapt ons toch wel op en een rustige avond is een prima afsluiting van deze dag.
woensdag 30 januari:
Om acht uur roept de wekker ons met twee graden boven nul en een mistig uitzicht. Ik kan in een grijs deken net de Tarn ontwaren.
We vertrekken om half tien. We moeten steil naar boven. Oogkleppen op, gas geven, een linke bocht ruim nemen en hobbelen maar.
Alles gaat gelukkig goed, maar dit wordt nooit mijn hobby.
We rijden door een mooi en zonnig landschap naar een oprit van de snelweg, die we tot Beziers volgen. De temperatuur loopt al op naar 14 graden. We gaan in de middag tanken bij een supermarkt. Als ik bij de pomp sta, blijkt de doorgang zo smal, dat dit zo nooit goed gaat.
Als de tank vol is, koppel ik de auto af en daarna loodsen we voorzichtig met de moover de caravan uit de doorgang.
We blijven dus stunten, om het zaakje heel te houden.
In de middag gaan we langs de kant van de weg lunchen. we halen de stoelen en de tafel uit de auto en wij lunchen.......let wel! bij een temperatuur van achttien graden.
Na de lunch buikje vol en oogjes toe.
we rijden verder de grens over bij Le Perthus en we bereiken weldra de camping. de omgeving van de camping is het vorig jaar afgebrand. ik heb nog nooit zo'n groot stuk verschroeide aarde gezien.
De camping is deels gespaard gebleven.
we kunnen dus lekker tot half zes buiten in het zonnetje zitten. we nemen hierbij afscheid van de winter en we zoeken het voorjaar op
Ik heb in de vrieskou de caravan bij Duijndam opgehaald na een beurt. We hebben de caravan in sneeuw en ijs voor de deur gezet. We hebben een nieuwe stekker tussen auto en caravan, die met een halve draai wordt vastgezet.
Dit lukt mij echter voor geen meter. Met koude handen en nadat ik alle heiligen uit de hemel had gescholden, is het Joke wel gelukt.
zaterdag 26 januari:
Ik heb ’s morgens de caravan in een sneeuwstorm ingeruimd. Ik heb lekker met mijn natta pekelzout “poten” door het huis lopen banjeren tot grote vreugde van Joke.
’s Middags stijgt de temperatuur en wordt het droog. Gelukkig is aan het einde van de middag de caravan ingeruimd.
zondag 27 januari:
We zijn om half acht opgestaan. Het dooit behoorlijk en ik heb in de stortregen de laatste spullen ingepakt.
We zijn om half tien vertrokken, drijfnat en met een doorweekte broek.
We rijden met een gangetje van 90 km naar Frankrijk. Daar hebben we afwisselend buien in plaats van plens.
Daar, waar de péage in zondagsrust is, mag met de caravan 5 km lang maar 70 km langzaam worden gereden.
Na enige tijd zijn voor mij die 5 km allang voorbij en ik ga weer netjes 90 km rijden.
Als ik zo rustig zit te genieten, staat er langs de kant van de weg een politieauto te “gluipen” en weer even verder staat een groot bord met “Einde 70 km voor caravans”. Hoe gaat dit aflopen?
We zijn om half zes bij de camping. De poort is op slot en er is noch bel noch enig levend wezen te bekennen.
Ik rammel aan de poort en roep met mijn lieflijke stemmetje, maar alles lijkt verlaten en er komt niemand.
Ik sluit echter met mijn caravan de hele smalle straat af en er staan op beide rijbanen auto’s.
D gehaasten hebben inmiddels de auto gekeerd en zijn terug gereden. De nieuwsgierige is naar mij toe gekomen, hoe lang het nog duurt en de rest wacht rustig af.
Plots verschijnt er iemand op het balkon en binnen niet al te lange tijd staan wij op de camping en rijdt het verkeer weer, alsof er geen oponthoud is geweest.
Ik heb in het aardedonker nog wat lopen rommelen. De dag eindigt daarna perfgect met lekker eten en een heerlijke warme douche.
maandag 28 januari:
Om acht uur gaat de wekker. Da kachel staat laag en de vloerverwarming is aan. Het is zonnig, de paden echter zijn spiegelglad en Joke kan zich nog net vast grijpen, om niet geheel onderuit te gaan. Ik glibber en glij om alles voor vertrek in orde te maken.
We vertrekken om half tien in zonnig weer.
We hebben vandaag een zeer uiteenlopende route gereden. De wegen variëren van tweebaans- tot ultra-smalle boerenweggetjes.
dinsdag 29 januari:
We zijn om acht uur met bewolking opgestaan. We hebben alles opgeruimd en we zijn om half tien vertrokken. Langs mooie binnenwegen zijn we naar Clermont-Ferrand gereden. Daar konden we de snelweg nemen naar Millau.
Na de afslag bij Millau werden we al na tien minuten door mevr. TomTom een weg opgestuurd, die zeker niet geschikt is, om er met een caravan over te rijden. De weg is wel verboden voor vrachtwagens van 10 meter lengte. Voor John is dit echter geen probleem, maar Joke heeft 10 km lang met het zweet in haar handen en met klotsende oksels gezeten.
Gelukkig zijn we geen tegenligger tegen gekomen dus zijn er geen al te grote problemen ontstaan.
Onze plek op de camping is slecht op de plattegrond aangegeven. We rijden te ver door naar beneden ( langs de Tarn) en we moeten weer naar boven. We hebben de caravan afgekoppeld en gekeerd met de moover. D auto ervoor en ho maar……., geen snelheid en te steil.
Zelfs de Subaru trekt dit niet! Natuurlijk gelazer en gedoe. Weer afkoppelen, de caravan verder achteruit rijden, weer aankoppelen en gassen.
Het lukt, maar niet van harte aan het einde van de dag.
En warme douche in een koude ruimte knapt ons toch wel op en een rustige avond is een prima afsluiting van deze dag.
woensdag 30 januari:
Om acht uur roept de wekker ons met twee graden boven nul en een mistig uitzicht. Ik kan in een grijs deken net de Tarn ontwaren.
We vertrekken om half tien. We moeten steil naar boven. Oogkleppen op, gas geven, een linke bocht ruim nemen en hobbelen maar.
Alles gaat gelukkig goed, maar dit wordt nooit mijn hobby.
We rijden door een mooi en zonnig landschap naar een oprit van de snelweg, die we tot Beziers volgen. De temperatuur loopt al op naar 14 graden. We gaan in de middag tanken bij een supermarkt. Als ik bij de pomp sta, blijkt de doorgang zo smal, dat dit zo nooit goed gaat.
Als de tank vol is, koppel ik de auto af en daarna loodsen we voorzichtig met de moover de caravan uit de doorgang.
We blijven dus stunten, om het zaakje heel te houden.
In de middag gaan we langs de kant van de weg lunchen. we halen de stoelen en de tafel uit de auto en wij lunchen.......let wel! bij een temperatuur van achttien graden.
Na de lunch buikje vol en oogjes toe.
we rijden verder de grens over bij Le Perthus en we bereiken weldra de camping. de omgeving van de camping is het vorig jaar afgebrand. ik heb nog nooit zo'n groot stuk verschroeide aarde gezien.
De camping is deels gespaard gebleven.
we kunnen dus lekker tot half zes buiten in het zonnetje zitten. we nemen hierbij afscheid van de winter en we zoeken het voorjaar op
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
