Ait Ben Haddou en Marrakech

Dinsdag zijn we van de Todra Kloof naar Ait Ben Haddou gereden. We rijden door de rozen vallei, maar wat ik ook kijk, ik kan onderweg geen roos zien bloeien.
We stoppen wel in een rozenstadje, waar veel winkeltjes zijn, die allerhande rozenspul verkopen. Ik denk aan rozenzeep, rozenolie in allerlei soorten en maten, crèmes voor alle huidsoorten en natuurlijk de geurtjes, waarmee hele bossen rozen je geur verwennen.
Als tegenhanger zijn er ook de bedelaars en de gebrekkigen, die de hele dag op een aalmoes zitten te wachten.
We bestellen op een terras jus d’orange, dat dan door een jongen snel uit de naastgelegen winkeltje moet worden gehaald.
We worden daarna weer op vele kilometers roodachtig woestijnlandschap onthaald.
De kleurschakeringen blijven opzienbarend, alsmede de enkeling die dan ergens in het niemandsland opduikt.
We arriveren in de loop van de middag op een parkeerplaats, dat onze overnachtingsplaats is. Er is een parkeerwachter, die een eeuw oud lijkt en geen gram vlees aan zin lichaam heeft. Naast de betaling maak ik de man blij met sigaren en een blikje bier.
Om vijf uur bezoeken we de oude Ksar ( ommuurde stad). Deze is met geld van de UNESCO hersteld en er worden tegen dit decor veel film opgenomen, o. a. Lawrence of Arabia.
Woensdag rijden we door de Hoge Atlas. Dit hooggebergte is ook weer van een adembenemende schoonheid. Er zijn mensen in de groep, die al veel met de camper hebben gereisd en heel Europa hebben bekeken. Maar een landschap met zulk een afwisseling en zulk een schoonheid nog nooit hebben gezien.
Onderweg staan veel mannetjes met edelstenen, die haast de rijbaan opspringen, om hun waar aan je te kunnen verkopen. De ene edelsteen is echter nog meer nep dan de andere en voor een echte zul je heel goed uit moeten kijken. We zullen dus zonder edelsteen thuis komen.
Het eindstation is vandaag Marrakech, waar plekken voor ons zijn gereserveerd.
Donderdag gaan we de hele dag op excursie naar Marrakech. We bezoeken eerst de: “ Jardin Majorelle”. Deze tropische tuin is in het begin van de vorige eeuw ingericht door de schilder Majorelle en is later in het bezit gekomen van Yves St. Laurent. De tuin is perfect ingericht met tropische planten uit de hele wereld en is een juweel om te zien.
We hebben met de gids nog meer bezienswaardigheden bezocht, maar het meest valt het gekrioel op van mensen, lopend op de fiets, brommer of auto. Smalle straten of niet, iedereen moet en kan erdoorheen.
Ik kik min ogen uit naar de hoeveelheid aan winkeltjes, werkplaatsjes, handkarren ezelwagentjes en andere vervoermiddelen. Dit alles in een stank van rook en smog.
We lunchen op stand op een dakterras met heerlijke gerechten. “s Middags lopen we door de soek en bezoeken we een kruidendokter.
Om vijf uur komen we aan op het plein “Djemaa el-Fna”,het kloppend hart van de medina.
Het plein is een openluchttheater met een non-stop voorstelling van waarzeggers, slangenbezweerders, aapjesmensen, verhalenvertellers en nog veel meer.
Tussen vier en vijf uur wordt het plein uedere dag omgebouwd tot het grootste openlucht restaurant van de wereld. Het is er dan een wirwar van stalletjes, waar het eten op traditionele wijze wordt bereid.
Het plein is vol en blijft volstromen met mensen. Als wij om zeven uur de busjes ingaan terug naar de camping is het plein nog zwart van de mensen, die genieten van de avond, van het eten en van elkaar.