Na regen en zonneschijn komt regen

Na een fikse bui in de nacht zijn we dinsdag met de bus naar Cordoba gegaan. Niks geen plu meenemen, als het moet, dan worden we maar nat. We zijn in de bus nog wel wat huiverig voor het weer, maar in Cordoba kunnen we al buiten op het terras koffie drinken.
Het weer doet wel Hollands aan ,dus we voelen ons er thuis ( winderig en fris).
Na het gebak lopen we naar de toeristen info, dat wil zeggen, ik kom er wel aan, maar Joke is gestrand in de diverse kledingzaken.
Ik kom na enige tijd met een plattegrond terug en ik kan deze rustig bestuderen, want Joke is nog druk de kledingrekken aan het bestuderen.
We bezoeken daarna eerst enkele kerken, waarna we door de Joodse wijk slenteren.
We genieten in de smalle straatjes van de witte huizen, de doorkijkjes en de binnenplaatsen met bloemen.
Zo komen we bij ons hoofddoel van deze dag, de Mezquita.
Dit is het mooiste Islamitische bouwwerk in Europa. Het is een mengelmoes van architecturen ( Renaissance en Barok) en invloeden ( Islamitische en Christelijke).
Het is in feite een grote moskee, waar aan de zijkanten Christelijke altaren staan en waar in het midden van de moskee een kathedraal is gebouwd.
De bouw van de moskee is in de achtste eeuw begonnen en toen de Arabieren zijn verjaagd, is er in de zestiende eeuw een kathedraal in de moskee gebouwd.
Het enorme gebouw rust op 856 zuilen en als je binnenkomt word je meteen met de lange zuilengalerijen in alle richtingen geconfronteerd. Daarna is het een lange weg van bewondering en verwondering. De zijaltaren zijn allemaal met een hek afgesloten.Ze zijn allemaal toegewijd aan een heilige. De Mirab, de Islamitische gebednis, is door de bouw van de kathedraal moeten verhuizen. Hij ligt nu in de achtergevel van het gebouw en is niet meer naar het oosten gericht.
De enorme kathedraal inhet midden heeft alles, wat een kathedraal te bieden heeft, een bisschopzetel, een altaar, de korbanken en een mooi orgel. De preekstoelen en de heiligenbeelden aan de wanden maken de kerk compleet.
We lopen hier in opperste verbazing onze ogen uit te kijken in een gebouw, waar de Islamitische en de Christelijke traditie mooi samengaan.
We nemen met enige tegenzin afscheid van de Mezquita en we lopen langs de oude gebouwen naar de GuadalQuivir, waar w over de Romeinse brug wandelen.
We bekijken in de loop van de dag nog andere gebouwen en binnenplaatsen.
We krijgen uiteraard ook trek en we zoeken een gezellig terrasje in de zon, waar we ons tegoed doen aan een smakelijke maaltijd.
We nemen om zes uur weer de bus naar de3 camping, waarin de twee ouwetjs lekker hebben zitten pitten.
De woensdag is een rustdag n ik heb zowaar in de zon een boek zitten lezen. Ik kan me niet herinneren, wanner ik ditvoor het laatstheb gedaan.
Donderdag staan we laat op, want het regent toch. We kunnen wel droog vertrekken en we rijden over een gloednieuwe weg door een mooi, maar kletsnat landschap naar malaga.
De regen komt met bakken uit de lucht en het is erg koud. We komen langs veel olijf boomgaarden, langs een enkele wijngaard en veel groene veden.
We vinden een moie, grote camping tussen malaga en marbella. het is een dorp, er zijn veel nederlanders en Engelsen. Er zijn er veel, die hier hun vaste stek hebben. Ik wacht met spanning op de bingo vanavond.
het blijkt een erg rustige camping, waar je van de drukte nets merkt.
Het heeft vannacht weer vreselijk geregend en he is ook vandaag niet droog geweest.
Wellicht weet je hetnog niet, maar waar de familie de Gier naar toe gaat, daar regent het.
we zijn vandaag met de auto naar marbella gegaan. we hebben zowaar drrog langs de boulevard gelopen, maar we zijn wel vanwee de regen uit ht oude stadscentrum gevlucht.
We moeten nog een paar dagen eduldig wachten op de zon, maar de volgende week komt alles goed. wij zitten dn in tarifa en dan gaat het voor ons echt beginnen.
Ik hoop jullie vanuit Tarifa verder te berichten.

hartelijke groeten,

Joke en john.