Na zonneschijn komt regen
Door: John de Gier
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
13 Augustus 2014 | Oostenrijk, Kaumberg
We zijn op maandag 4 augustus bij mooi weer vertrokken en we zijn op ons gemak naar camping Eisenbachtal gezoefd.
Deze camping ligt in de buurt van Limburg a/d/ Lahn en is voor ons een vaste stek geworden. De eigenaar is een bijzondere man qua hartelijkheid, warmte, kennis van vogels, insecten, bloemen en de omgang met kinderen.
Hij houdt naast de camping een biotoop in stand, waarbij hij trots is op het verblijf van ijsvogels aldaar. Zelfs wij hebben op onze wandeling door het biotoop een ijsvogel gezien.
De kinderen op de camping kunnen er lekker rommelen. Hij heeft een soort werkplaats, waar ze kunnen zagen, vijlen, hakken en zo meer. Hij gaat ook graag met de kinderen in zijn aanhangwagen in het bos aan het werk. Wij blijven hier een dag, om van deze unieke plek te genieten.
Donderdagmiddag komen we aan in Viehhofen, dat bij Zell am See ligt.
Onze zoon Remy verblijft hier met zijn gezin veertien dagen in een appartement van Landal Greenparks.
Joke en ik verkennen vrijdag de omgeving en we bezoeken een boerenmarkt in Saalbach.'s Avonds hebben we lekker bij Remy gegeten.
Zaterdag zijn we met zijn allen via de HochAlpenstrasze naar de Groszglockner gereden. We hebben daar met het mooie weer van de spectaculaire tocht en het mooie uitzicht op de Alpentoppen genoten.
Op de terugweg begint het hard te regenen. We besluiten te gaan eten bij het Gasthof van onze camping. Als ik de plu's neer wil zetten bij het toiletgebouw van de camping, zie ik de stokken niet die uit de muur steken en die bestemd zijn, om in de winter je ski's neer te zetten.
Ik schamp dus met mijn hoofd langs de stokken en ik kom met bloedend hoofd het restaurant in. Een pleister van zuster Joke doet wonderen en de schnitzel smaakt er niet minder om.
Het blijft de hele nacht regenen en pas tegen de ochtend wordt het droog.
Zondag wordt een mannendag. We gaan met de kabelbaan naar boven en we gaan lopend naar beneden. Het mooie weer en het mooie uitzicht van de alpentoppen maken deze tocht succesvol.
's Avonds begint het weer te regenen en het regent de hele nacht met bakken door.
We willen maandag naar de Liechtensteinklamm en we laten ons niet tegenhouden door de regen. Honderden anderen doen dit ook, dus is het bij de Klamm een drukte van belang. Er zit echter meer water in de lucht dan in de smalle snelstromende rivier, die langs reusachtige rotsblokken naar beneden dendert.
Het is een spectaculair schouwspel om het water met een enorme kracht zijn weg naar beneden te zien zoeken.
In een gordijn van regen, dat het humeur van Remy naar het vriespunt doet dalen, rijden we naar Remy's appartement, waar we met zijn allen gaan grillen op de plaat.
Behendig en hulpvaardig als ik ben, zet ik de plaat klaar. Ik steek de stekker in het stopcontact en Pats..... al het licht uit. Dat kun je verwachten, als john ergens met zijn handen aanzit.De uitgeslagen zekering omzetten helpt niet, dus met de auto in de gietregen naar de receptie.
Het vriendelijke meisje heeft nog een tip voor ons, om alles weer aan de praat te krijgen, maar deze tip helpt ook niet.
Er komt dus een monteur, die ergens buiten het appartement een schakelaar omzet, waardoor alles het weer doet en wij toch gezellig kunnen grillen.
‘s Nachts blijft het regenen en dinsdagochtend maken we in de regen de caravan klaar voor vertrek. Remy, Ingrid en Joel komen ons gedag zeggen onder het genot van lekkere koffie in het Gasthof.
Remy gaat een warme trui kopen, wellicht helpt dit zijn diepgevroren humeur wat te ontdooien, maar met dit weer haalt hij toch het einde van zijn vakantie in Oostenrijk niet.
Wij rijden de hele dag in de regen richting Wenen, waar we tegen zessen aankomen.
De camping ligt er in alle rust bij in een landelijke omgeving. Het toiletgebouw is van vier sterren kwaliteit, maar het aantal losse campinggasten is dermate weinig, dat je daar geen camping op kunt draaien.
De woensdag is eindelijk droog, dus we rommelen, de was hangt buiten en we maken een korte wandeling. Tegen de avond komt er weer een bui, dus we kunnen stofvrij naar bed.
Deze camping ligt in de buurt van Limburg a/d/ Lahn en is voor ons een vaste stek geworden. De eigenaar is een bijzondere man qua hartelijkheid, warmte, kennis van vogels, insecten, bloemen en de omgang met kinderen.
Hij houdt naast de camping een biotoop in stand, waarbij hij trots is op het verblijf van ijsvogels aldaar. Zelfs wij hebben op onze wandeling door het biotoop een ijsvogel gezien.
De kinderen op de camping kunnen er lekker rommelen. Hij heeft een soort werkplaats, waar ze kunnen zagen, vijlen, hakken en zo meer. Hij gaat ook graag met de kinderen in zijn aanhangwagen in het bos aan het werk. Wij blijven hier een dag, om van deze unieke plek te genieten.
Donderdagmiddag komen we aan in Viehhofen, dat bij Zell am See ligt.
Onze zoon Remy verblijft hier met zijn gezin veertien dagen in een appartement van Landal Greenparks.
Joke en ik verkennen vrijdag de omgeving en we bezoeken een boerenmarkt in Saalbach.'s Avonds hebben we lekker bij Remy gegeten.
Zaterdag zijn we met zijn allen via de HochAlpenstrasze naar de Groszglockner gereden. We hebben daar met het mooie weer van de spectaculaire tocht en het mooie uitzicht op de Alpentoppen genoten.
Op de terugweg begint het hard te regenen. We besluiten te gaan eten bij het Gasthof van onze camping. Als ik de plu's neer wil zetten bij het toiletgebouw van de camping, zie ik de stokken niet die uit de muur steken en die bestemd zijn, om in de winter je ski's neer te zetten.
Ik schamp dus met mijn hoofd langs de stokken en ik kom met bloedend hoofd het restaurant in. Een pleister van zuster Joke doet wonderen en de schnitzel smaakt er niet minder om.
Het blijft de hele nacht regenen en pas tegen de ochtend wordt het droog.
Zondag wordt een mannendag. We gaan met de kabelbaan naar boven en we gaan lopend naar beneden. Het mooie weer en het mooie uitzicht van de alpentoppen maken deze tocht succesvol.
's Avonds begint het weer te regenen en het regent de hele nacht met bakken door.
We willen maandag naar de Liechtensteinklamm en we laten ons niet tegenhouden door de regen. Honderden anderen doen dit ook, dus is het bij de Klamm een drukte van belang. Er zit echter meer water in de lucht dan in de smalle snelstromende rivier, die langs reusachtige rotsblokken naar beneden dendert.
Het is een spectaculair schouwspel om het water met een enorme kracht zijn weg naar beneden te zien zoeken.
In een gordijn van regen, dat het humeur van Remy naar het vriespunt doet dalen, rijden we naar Remy's appartement, waar we met zijn allen gaan grillen op de plaat.
Behendig en hulpvaardig als ik ben, zet ik de plaat klaar. Ik steek de stekker in het stopcontact en Pats..... al het licht uit. Dat kun je verwachten, als john ergens met zijn handen aanzit.De uitgeslagen zekering omzetten helpt niet, dus met de auto in de gietregen naar de receptie.
Het vriendelijke meisje heeft nog een tip voor ons, om alles weer aan de praat te krijgen, maar deze tip helpt ook niet.
Er komt dus een monteur, die ergens buiten het appartement een schakelaar omzet, waardoor alles het weer doet en wij toch gezellig kunnen grillen.
‘s Nachts blijft het regenen en dinsdagochtend maken we in de regen de caravan klaar voor vertrek. Remy, Ingrid en Joel komen ons gedag zeggen onder het genot van lekkere koffie in het Gasthof.
Remy gaat een warme trui kopen, wellicht helpt dit zijn diepgevroren humeur wat te ontdooien, maar met dit weer haalt hij toch het einde van zijn vakantie in Oostenrijk niet.
Wij rijden de hele dag in de regen richting Wenen, waar we tegen zessen aankomen.
De camping ligt er in alle rust bij in een landelijke omgeving. Het toiletgebouw is van vier sterren kwaliteit, maar het aantal losse campinggasten is dermate weinig, dat je daar geen camping op kunt draaien.
De woensdag is eindelijk droog, dus we rommelen, de was hangt buiten en we maken een korte wandeling. Tegen de avond komt er weer een bui, dus we kunnen stofvrij naar bed.
-
13 Augustus 2014 - 21:14
Jane Hamstra:
Oh, oh, hinnik, grinnik. Wat een heerlijk verhaal!
Nou John, handen op je rug, nergens aankomen dan komt het allemaal goed!
Veel plezier samen wensen Ronald en Jane -
13 Augustus 2014 - 21:40
Jos En Jolanda:
Het feest is weer begonnen. Laten we maar hopen dat jullie tijdens de reis mooi weer hebben.
En Remy hopelijk ook.
Fijne reis
Jos en Jolanda -
13 Augustus 2014 - 22:56
Leni:
Hier was het niet veel beter als dat een troost is
Hondsdagen zijn het.
Wat een natigheid en die amerikaanse Bertha deed met haar storm ook weinig goeds . Hoop dat jullie verder weinig nattigheid treffen en gewoon in t zonnetje kunnen zitten ....
groetjes uit een winderig haagje .. waar we aan het pakken zijn om naar Frankrijk te vertrekken -
13 Augustus 2014 - 23:08
Manita:
Geweldig om te lezen. Ik hoor reem al zijn lieve woordjes over het weer al zeggen. Hihi
Groetjes van de Vilaintjes uit Den Haag. -
15 Augustus 2014 - 18:49
Will:
Hoi John en Joke,
Lang geleden, Hagenaars,..
weet je nog de Syrië reis ook samen met Connie en Ruud?
Vanmiddag had ik Connie en Ruud aan de lijn en hadden we het over reizigers die nu de Azië reis maken.
Die doen dat ook via deze club.
En toen dacht ik ineens aan John en Joke.
Ik ga af en toe jullie verhaal bekijken.
helemaal leuk.
Ik hoop dat het goed met jullie gaat.
Dat lukt aardig met jullie sleurhut kan ik hier lezen.
Ik hoop dat jullie heel veel plezier beleven aan de reis en wens je een reis zonder trammelants.
Wij blijven thuis tot na 6 september, dan trouwen Axe en Daniëlle in Amsterdam.
eerst daarna gaan we ons brikkie weer laden.
We kijken wel waar we stranden , maar eerst even de Alpen.
Hartelijke groeten , Will,
en natuurlijk ook Jannes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
