De wondere wereld van Jordanie
Door: John de Gier
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
27 September 2009 | Jordanië, Petra
Ik wil wel een verslag schrijven, maar het duizelt me! We doen in een paar dagen tijd zoveel indrukken op, dat het me begint te duizelen.
Laat ik dus toch maar beginnen, waar ik geeindigd ben. We rijden dus de woestijn in! Dit betekent dat we langs talrijke militaire bases rijden. Hier en daar staan jeeps met de mitrailleur in de aanslag.Het meest onwerkelijke is ook hier weer, dat we vlak aan de grens van Saoedi Arabie zitten. We komen dan ook talloze vrachtwagens met olie tegen. De overnachtingsplaats stelt niet zoveel voor, al hebben wij een plek onder de bomen.Er is wel een groot zwembad, waar we de hele middag van hebben genoten.
Ik heb 's avonds aan onze kampeertafel nog een onsamenhangend gesrek gevoerd met een ladderzatte Saoedier, die met zijn auto kwam aanrijden. Toen Joke met het eten kwam, heb ik hem letterlijk moeten verwijderen, hij dacht kennelijk mee te kunnen eten.
De volgende ochtend hebben we op eigen gelegenheid woestijn kastelen bezocht. Het eerste kasteel zou niet zover van de camping liggen. Ik ben echter 15 km de woestijn ingereden, maar ik heb geen kasteel gezien. We zijn terug gereden en we komen een reisgenoot tegen aan de andere kant van de weg.Hij wil ook verder rijden op zoek naar het kasteel.
We hebben het echter eerst gevraagd bij de plaatselijkje middenstand en het blijkt, dat we er met onze snufferd vlak voor staan. Het kasteel ligt ingeklemd tussen de huizen en als je het reisboek niet goed leest, dan weet je dat niet.De andere kastelen hebben we echter wel gevonden. We rijden daarna door naar de berg Nebo, wat onze volgende overnachtingsplaats zal worden.
Het is een bijzondere plaats, want Mozes heeft daar, na zijn veertig jarige tocht door de woestijn, het beloofde land gezien, waar hij echter nooit in kwam.
We staan samen met Fransen hoog op een bewaakt parkeerterrein. We zien de Dode Zee liggen en 's avonds zien we de lichtjes van Jeruzalem en Jericho. Het is zo onwerkelijk, dat de mensen in deze vredige omgeving voortdurend met oorlogsdreiging leven.
De volgende ochtend zijn we vroeg naar de Dode Zee vertrokken. We staan hier ook op een parkeerplaats van een resort. Het is hier bloed- bloed- en bloedverziekend heet. Het stikt er tevens van de vliegen.We gaan zo snel mogelijk naar de Dode Zee en het zwembad. In de Dode Zee drijven is echt een ervaring, maar niet meer dan dat. Het water is erg warm, de zee ligt 400 meter onder de zeespiegel.Als je water in je ogen krijgt, moet je snel naar de douche, want er zit 30 procent zout in het water.Joke en ik hebben desondanks wel lekker liggen dabberen. Joke heeft zich nog laten insmeren met klei, waar je 10 jaar jonger van wordt.Daarna hebben we tot in het duister lekker gzwommen tussen de sjaaltjes en de lange zwarte jurken.
met 37 graden naar bed is minder, maar het is ons toch gelukt om in slaap te komen.
de volgende dag hebben we met de bus een excursie gmaakt naar Amman, Madaba en de berg Nebo. We hebben veel moois gezien in deze bijzondere omgeving.
De korte rit naar de Dode Zee is van zulk een uitzonderlijke schoonheid geweest, dat ik niet herder dan 30 km heb gereden en wij ademloos naar de omgeving hebben zitten kijken.
Gisteren zijn we via " The Kings Highway" naar Petra gereden. Ook hier hebben we onderweg ruim genoten van de schitterende panorama's.
We zijn vandaag de hele dag in Petra gweest. Het is met je gezonde verstand niet te bevatten, wat daar eeuwen geleden is gebouwd aan moois.
We hebben veel tempels en graven gezien. Op enig moment zijn we met een ezeltje omhoog gegaan. Als ik geweten had, waar ik aan begon, had ik lekker zelf gaan lopen.We zijn met zessen en de dieren moeten alleen maar omhoog trappen lopen. Het kreng van mij wil op de meest smalle stukken inhalen met een diepte beneden.Ik heb alle angst er echter wel uit gegild, hetgeen bij de dames tot schaterlachen leidde.
Ik ben gelukkig heelhuids bij het hotel gekomen, ik ben wel hondsmoe, maar we hebben hier vanavond een diner. Ik laat me dat goed smaken en dan maar snel de kooi in. Morgen nog een bezoek aan Petra en overmorgen reizen we naar Wadi Rum.
Hartelijke groeten,
Joke en John.
Laat ik dus toch maar beginnen, waar ik geeindigd ben. We rijden dus de woestijn in! Dit betekent dat we langs talrijke militaire bases rijden. Hier en daar staan jeeps met de mitrailleur in de aanslag.Het meest onwerkelijke is ook hier weer, dat we vlak aan de grens van Saoedi Arabie zitten. We komen dan ook talloze vrachtwagens met olie tegen. De overnachtingsplaats stelt niet zoveel voor, al hebben wij een plek onder de bomen.Er is wel een groot zwembad, waar we de hele middag van hebben genoten.
Ik heb 's avonds aan onze kampeertafel nog een onsamenhangend gesrek gevoerd met een ladderzatte Saoedier, die met zijn auto kwam aanrijden. Toen Joke met het eten kwam, heb ik hem letterlijk moeten verwijderen, hij dacht kennelijk mee te kunnen eten.
De volgende ochtend hebben we op eigen gelegenheid woestijn kastelen bezocht. Het eerste kasteel zou niet zover van de camping liggen. Ik ben echter 15 km de woestijn ingereden, maar ik heb geen kasteel gezien. We zijn terug gereden en we komen een reisgenoot tegen aan de andere kant van de weg.Hij wil ook verder rijden op zoek naar het kasteel.
We hebben het echter eerst gevraagd bij de plaatselijkje middenstand en het blijkt, dat we er met onze snufferd vlak voor staan. Het kasteel ligt ingeklemd tussen de huizen en als je het reisboek niet goed leest, dan weet je dat niet.De andere kastelen hebben we echter wel gevonden. We rijden daarna door naar de berg Nebo, wat onze volgende overnachtingsplaats zal worden.
Het is een bijzondere plaats, want Mozes heeft daar, na zijn veertig jarige tocht door de woestijn, het beloofde land gezien, waar hij echter nooit in kwam.
We staan samen met Fransen hoog op een bewaakt parkeerterrein. We zien de Dode Zee liggen en 's avonds zien we de lichtjes van Jeruzalem en Jericho. Het is zo onwerkelijk, dat de mensen in deze vredige omgeving voortdurend met oorlogsdreiging leven.
De volgende ochtend zijn we vroeg naar de Dode Zee vertrokken. We staan hier ook op een parkeerplaats van een resort. Het is hier bloed- bloed- en bloedverziekend heet. Het stikt er tevens van de vliegen.We gaan zo snel mogelijk naar de Dode Zee en het zwembad. In de Dode Zee drijven is echt een ervaring, maar niet meer dan dat. Het water is erg warm, de zee ligt 400 meter onder de zeespiegel.Als je water in je ogen krijgt, moet je snel naar de douche, want er zit 30 procent zout in het water.Joke en ik hebben desondanks wel lekker liggen dabberen. Joke heeft zich nog laten insmeren met klei, waar je 10 jaar jonger van wordt.Daarna hebben we tot in het duister lekker gzwommen tussen de sjaaltjes en de lange zwarte jurken.
met 37 graden naar bed is minder, maar het is ons toch gelukt om in slaap te komen.
de volgende dag hebben we met de bus een excursie gmaakt naar Amman, Madaba en de berg Nebo. We hebben veel moois gezien in deze bijzondere omgeving.
De korte rit naar de Dode Zee is van zulk een uitzonderlijke schoonheid geweest, dat ik niet herder dan 30 km heb gereden en wij ademloos naar de omgeving hebben zitten kijken.
Gisteren zijn we via " The Kings Highway" naar Petra gereden. Ook hier hebben we onderweg ruim genoten van de schitterende panorama's.
We zijn vandaag de hele dag in Petra gweest. Het is met je gezonde verstand niet te bevatten, wat daar eeuwen geleden is gebouwd aan moois.
We hebben veel tempels en graven gezien. Op enig moment zijn we met een ezeltje omhoog gegaan. Als ik geweten had, waar ik aan begon, had ik lekker zelf gaan lopen.We zijn met zessen en de dieren moeten alleen maar omhoog trappen lopen. Het kreng van mij wil op de meest smalle stukken inhalen met een diepte beneden.Ik heb alle angst er echter wel uit gegild, hetgeen bij de dames tot schaterlachen leidde.
Ik ben gelukkig heelhuids bij het hotel gekomen, ik ben wel hondsmoe, maar we hebben hier vanavond een diner. Ik laat me dat goed smaken en dan maar snel de kooi in. Morgen nog een bezoek aan Petra en overmorgen reizen we naar Wadi Rum.
Hartelijke groeten,
Joke en John.
-
27 September 2009 - 18:27
Angelien:
hallo reizigers ,al een beetje bekomen van al het zout.wens je een heel goede tocht op de kamelen in wadi rum je hebt zeker geen tijd om de foto,s bij te werken gr angelien -
27 September 2009 - 19:19
Jos En Jolanda:
Hallo lieve mensen, wat een verhaal weer, we kunnen het ons eigenlijk niet voorstellen want dit moet je dan ook weer meemaken. Dat van die Ezel hadden we dan ook graag bij willen zijn. Nou we zien het wel op jullie gezichten als jullie weer terug zijn. Genietend en voldaan.... Nou kijk goed uit hoor en we zien weer uit naar het volgende verhaal.. Kus and we love you two!! -
28 September 2009 - 14:25
Thea Brittijn:
Hallo John en Joke!
Bedankt weer voor jullie prachtig duizend-en-een- nacht verhalen! Geniet ervan en blijf gezond!
Lieve groeten van Thea -
30 September 2009 - 14:41
Wil En Bing:
Hallo woestijnbewoners !
Na zonnige weken aan de Zwarte Zee (Bulgarije) samen met Monja hebben wij weer genoten van jullie laatste reisverslagen.
Wij kunnen ons goed voorstellen, dat het bij jullie soms duizelt van de vele indrukken.
Van de Zwarte naar de Dode Zee is een aardig stukje !
Samen nog veel plezier !! -
01 Oktober 2009 - 06:53
Elly:
Geniet van jullie reisverhalen en volg op de kaart mee, wat een avontuur!!
Hug, Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
