De eerste zonnige weken in ons appartement

Ja, het is 27 november, terwijl ik dit opschrijf is het weer nog rond de twintig

graden op het terras. De korte broek en de polo doen het nog uitstekend.

We hebben hier natuurlijk ook onze dagelijkse bezigheden, zoals iedere ochtend direct uit bed zwemmen in het verwarmde zwembad met water van dertig graden.

Toch blijven er zaken over, die het vermelden waard zijn.

Op zaterdag 11 november rijden we met onze vrienden mee in een puzzeltocht, die door de Hollandse Club wordtgeorganiseerd.

Onze chauffeur Rob is een ervaren rally rijder, dus kijken, hoe hij het er al puzzelend afbrengt. Dit hangt ook van mij af, want ik ben de navigator.

We krijgen alles bij elkaar vellen vol opdrachten en aanwijzingen. Het is ernstig zoeken en rijden. Het leuke aan zo’n tocht is, dat je op plekken in de buurt komt, waar je het bestaan niet van weet. Het nadeel is, dat je moet rijden en zoeken tegelijk. Die combinatie leidt ertoe, dat er nog wel eens rondjes gereden moeten worden, of achteruit moet worden gegaan. Ik ga dan met mijn stramme lijf de auto uit, om te zoeken, wat er gevraagd wordt.Dit lukt aardig, ondanks de hitte. Het laatste blad met opdrachten wordt toch nog een probleem. Achteraf blijkt, dat onze chauffeur het spuugzat was, dat langzame rijden,

achteruit rijden en zoeken.

Hij neemt zo snel de rit aan, dat ik geen weg kan aangeven en al helemaal geen opdrachten meer kan zoeken.

Zo komen we op tijd bij het gezamenlijke diner, waar we van hebben genoten.

We hebben geen prijs, maar toch een leuke dag gehad.

Donderdag 16 november is in Benidorm de “Fancy Dress Party”. Ik blijf natuurlijk, ondanks mijn leeftijd, nieuwgierig. Ik ga er op de e-bike naar toe. Ik heb op Google Mapsopgezocht, waar het is. Als ik op de plek aan het einde van boulevard “Poniënte” aankom, is het er stil en niets aan de hand. Opnieuw zoeken brengt aan het licht, dat ik glad verkeerd ben en dat ik helemaal terug moet naar het begin van boulevard “Levante”. Ik fiets voorzichtig door het oude centrum en “verdomd” ik zie het eerste groepje verklede mensen lopen.

Ik zie op de boulevard hoe langer hoe meer groepjes lopen, die allemaal dezelfde kant opgaan. Ik hobbel er achteraan en ik kom tenslotte in een lange straat achter de boulevard, waar honderden, misschien wel duizenden Engelsen verkleed lopen te paraderen, of staan te drinken. Als ik de vele honderden meters straat inkijk, zie ik een veelkleurige massa van de vreemd uitgedoste Engelsen. Ik bewonder alles met verbazing en dat wordt nog heviger, als ik een stukje de straat doorloop. Ik maak wat foto’s, om een indruk te geven. Ik kan het eind van het feest wel raden. Het wordt een straat vol straalbezopen Engelsen.

Zaterdag 18 november komenbroer Jos met zijn vrouw Jolanda klaverjassen en pizza eten. Ze hebben uiteraard hun (grote) labrador Max bij zich. Joke heeft, zoals een goed huisvrouw betaamd aan de aanrecht toastjes met diverse soorten Franse kaas en paté klaargemaakt. We laten het ons, onder een gezellige babbel, heerlijk smaken. Als Joke de volgende schaal met toastje wil klaarmaken, blijkt de hele aanrecht leeg, terwijl Max haar likkebaardend begroet. Dit risico loop je, als je geen hond gewend bent.

Woensdag 22 november gaan we met Jos en Jolanda naar Benimantell. Hier is in alle restaurants een gastronomische week, waar het streekgerecht lÓlleta de Blat wordt gereserveerd. Ik heb besproken, maar we worden bijna geweigerd, omdat Jos Max bij zich heeft. De eigenaresse schrikt zich een ongeluk. We kunnen alleen blijven aan een tafeltje in de hoek, waar Max probleemloos onder de tafel blijft liggen. We nemen een menu met drie voorgerechten, als hoofdgerecht l’Olleta de Blat en een nagerecht. Ik heb thuis al opgezocht, wat de betekenis is van de voorgerechten, dus het is makkelijk een juiste keuze te maken.

Er is wat verwarring, als ieder zijn keuze doorgeeft en dat komt, omdat we alle drie de gerechten als voorgerecht krijgen.De voorgerechten blijken overheerlijke tapas. L’Olleta de Blat wordt geserveerd in een stenen kom. Het is een maagvullende soep met allerlei bonen, vlees en veel meer ingrediënten, die voor mij niet duidelijk zijn. Het gerecht is heerlijk met een typische, niet nader te definiëren smaak. We eten allemaal twee borden van het heerlijke gerecht, maar dan hebben we meer dan genoeg gegeten. Het nagerecht is een heerlijke cheesecake en we verlaten na de koffie het restaurant meer dan voldaan, We krijgen wel twee bakken Take Away mee met onze soep, waar we ieder thuis nog heerlijk van kunnen genieten.

Tot zover drie weken Abir, iedere dag overgoten met volop zon bij een heerlijke temperatuur. Dit smaakt naar meer.