De hoofdstad van Turkije

Ankara, 2 oktober 2012.

Lieve familie en vrienden,

Als ik aansluit bij het vorige verslag, da moet ik ons gezang melden de volgende ochtend bij reisgenoten, die 45 jaar zijn getrouwd.
We zijn om negen uur gestart met een wandeling door de roze vallei. Het eerste deel ging door een kloof, maar het tweede deel verraste ons na enig klimwerk met een adembenemend landschap.
De terugreis ging met de bus.
Ik had voor de middag een programma gemaakt voor een bezoek aan de hamam, de kapper, of de hamam en de kapper. De meesten snapten niet hoe het in elkaar stak en daar alles met een bus moest gebeuren, was het logistiek gezien niet eenvoudig.
Ik werd al snel vanuit de hamam gebeld door reisgenoten, dat de hamam veel te duur was. Ik had uit de losse pols een bedrag genoemd van 25 Tl, ongeveer € 12.-. Ze vroegen uiteindelijk een basisprijs met “masker” van € 20.- p.p.
Tien man vonden het te duur en zijn op een terras gaan zitten. Degenen, die gebleven zijn, nemen dat de anderen kwalijk.
Om vijf uur hebben we een borrel gegeven vanwege het feest. Met een gezellig muziekje hebben we tot zeven uur geborreld.
We zijn om 20.00 uur gehaald met een bus voor een folklore avond met diner en gratis drinken. Dit is ook een groot succes geworden.
De muziek en de dansers hebben de hele avond hun beste beentje voorgezet, het eten was lekker en de drank vloeide overvloedig.
Aan het einde van de avond danste iedereen spontaan op Turkse muziek.
We waren om kwart over twaalf in opperste, luidruchtige stemming weer op de camping.
We zijn de volgend ochtend vertrokken naar Sultanhani.Dit is weer een lange rit.
Als ik aankom zijn de meesten er al. De camping stelt niet vel voor.Het is dor gras. Er is elektriciteiten op het andere deel vn het terrein, aan de overkant va de weg, staat op een ander stuk camping een toiletgebouw.
Op dat stuk komt vandaag ook een groep aan van de Nederlandse Camper Club.We hebben ’s middags een tocht op boerenkarren naar een karavanserai. Dit is een overnachtingsplek voor de vroegere karavaans.
Dit gaat allemaal wel goed, maar de man, en zuiplap, vraagt overal te veel geld voor, maar hij kletst zich er onderuit en hij doet overdreven quasi vriendelijk tot zoenen aan toe. Joke en ik krijgen wel een gratis diner aangeboden, maar daar gat mijn gevoel niet van weg. Hij loopt ook iedereen tapijten aan te smeren van zijn familie. Hij wuift alle problemen weg met “no problem”.
Als ik ’s avonds ga douchen, is de douche steenkoud.Voor het ontbijt van de volgende ochtend moesten we eerst een kopje meenemen,daarna ook een bord en bestek en tenslotte ook tafels en stoelen.
N het douchen was hij niet aanspreekbaar door de drank, maar het blef mij niet lekker zitten, dat ik teveel had betaald.
Ik heb hem de volgende ochtend aangeschoten en ik ben verschrikkelijk boos op hem geworden, dat ik voor zo’n slechte accommodatie en service teveel geld heb betaald. Ik eiste € 50.- van hem terug. Ik denk, dan kan ik maltijd nog zakken naar € 30.-. Hij is kennelijk erg geschrokken van het uit mijn dak gaan, dat hij € 50.- tevoorschijn haalde en aan mij gaf.
Het ontbijt is verder erg geslaagd geweest. Hij had toch voor tafels en stoelen gezorgd en twee vrouwen bakten Turkse pizza’s met honig en kaas als ontbijt.
Daarna zijn we door de zoutmijnen/ velden,waar overigens nauwelijks zout meer te zien was, nar Ankara gereden.
We staan bij een hotel waar we van alle faciliteiten gebruik kunnen maken, zoals binnenzwembad, sauna en hamam.
We hebben vandaag en excursie naar Ankara gehad met de bus. We hebben de ode binnenstad, het Anatolisch museum en het mausoleum van Atatürk bezocht.
We hebben vanavond met zijn allen in het hotel gedineerd en morgen gaan we naar de Zwarte Zee.
Iedereen heeft in het hotel internet kunnen krijgen, ik alleen weer niet. Ik sla het verslag dus maar op tot een volgende gelegenheid.

Hartelijke groeten

Joke en John.