We maken weer wat mee in Spanje!

We beginnen zondag met een rustdag in de zon. De familie trekt een eigen plan in Calpe.
Maandag ben ik om acht uur met de geopereerde vriend in het ziekenhuis. Het gaat niet naar wens met hem en hij wil graag de cardioloog bezoeken. Het spreekuur begint echter pas om elf uur, want de arts bezoekt eerst de hartpatiënten op de diverse afdelingen. We blijven toch maar wachten en tot onze verbazing worden we al om kwart voor negen binnen geroepen en adequaat geholpen.
Joke en ik zijn in de middag naar Calpe gereden. We hebben daar met de familie een deel van de rots vóór Calpe beklommen.
Tenslotte hebben we gezamenlijk een pizza gegeten.
Dinsdag is mijn wekelijkse wandeldag in de bergen. Ik ga samen met de twee zwagers op pad voor weer een schitterende tocht. We komen aan het einde van de dag hondsmoe, ,maar met fascinerende indrukken terug. We gunnen ons samen met de dames, als beloning, een lekker etentje in een naburig restaurant.
We hebben woensdag warempel weer een vrije dag, maar we wachten tevens op onze volgende gasten. Dit zijn Wim en Loes, die ook met ons op reis zijn geweest. Wij worden ’s avonds uitgenodigd om in een restaurant te gaan eten.
Donderdag zijn we met zijn negenen naar een marmergroeve gereden. Het is een uniek bezoek. We zien van dichtbij hoe het marmer, als blokken, uit de groeve wordt gezaagd.
Het is erg specialistisch werk, waar maar vijf man bij betrokken is. We kunnen het hele proces van zeer dichtbij volgen. Na een uitgebreide rondleiding gaan we op zoek naar een restaurant. We vinden er één in een naburig dorpje.
We genieten van een overvloedig driegangen menu, waarbij de drank rijkelijk kan vloeien.
Als de rekening komt, zijn we verbaasd over het bedrag van eenentachtig euro.
De familie gaat vrijdag terug naar huis. We drinken koffie en ze nemen afscheid na een fantastische week in Spanje.
We gaan zaterdag met vrienden mee met een puzzelrit, die door de Hollandse club wordt georganiseerd. We rijden een gevarieerde tocht met leuke opdrachten. We komen op plekken, waar we nog nooit zijn geweest en die bijzonder zijn. We genieten tussen de middag van een lunch en aan het einde van de rit van een warm en koud buffet.
Ik ga zondag met Wim naar een soort Beverwijkse markt. Er ligt een mengeling van rommel tot antiek, maar de variatie is heel apart. De dames zijn naar de tassen- en onderbroekenmarkt.
Maandag, vandaag, zijn we met Loes en Wim de bergen in gereden naar Guadelest.
We hebben in een chique restaurant gegeten, we hebben bijzondere honing gekocht en in een Spaans café ( kippenhok) koffie gedronken.
Joke en ik zijn na deze week wel tot de conclusie gekomen, dat we tegen niemand meer vertellen, hoe goed het hier toeven is. We krijgen het hier bijna net zo druk als thuis, terwijl we juist de rust zoeken.
Daarnaast is het ook een valkuil voor onze gezondheid, want we dreigen dicht te groeien door al die etentjes.