Aan de rotskust van Cabo De gata
Blijf op de hoogte en volg John en Joke
26 Februari 2014 | Spanje, Almería
We blijken op een kleinschalige, typisch Spaanse camping te zitten in de buurt van Mojacar.
De eigenaar is uiterst vriendelijk en we staan er prima. De hele sfeer en aankleding van de camping ademt Spanje uit. Joke vindt het er geweldig. Ik vind het wat minder, omdat je van God en alle mensen verlaten bent. Je kunt tegen de kale bergen aan klauteren, maar of ik daar zin in heb?
Het heeft in de nacht geregend en in de morgen druppelt het nog wat na.
We zeggen na het ontbijt de vriendelijke baas gedag en we vertrekken. We rijden langs de schitterende rotskust naar het zuiden en de dorpjes worden Spaanser dan Spaans. Zelfs tegen de grauwe, bewolkte achtergrond schitteren de witte huisjes ons tegemoet.
Een grote supermarkt nodigt uit tot boodschappen en tegelijker tijd raakt “Marie” van de navigatie de draad kwijt. In het ergste geval ben ik de draad kwijt geraakt.
We rijden in elk geval de verkeerde straat in en ik vertik het om “Marie” te volgen en een smalle straat steil omhoog te nemen. Ik rijd dus eigenwijs rechtdoor, tot waar het asfalt over gaat in steenslag.
Dit is niet goed, dus hebben we de caravan afgekoppeld en handmatig gekeerd.
Ik heb niet hoeven schelden, dus dit ging goed. We hebben de caravan aan de kant laten staan en we hebben voor de komende dagen inkopen gedaan.
Na de koffie begint het zachtjes te regenen, hetgeen al snel overgaat in een stortregen, die uren gaat duren.
Wij rijden inmiddels door een uitgestrekt kassen gebied. Een bordje langs de weg geeft aan, dat de camping nog 15 km ver is. Na enige kilometers word ik een dusdanig onoverzichtelijke, smalle weg ingestuurd, dat ik daar niet aan begin. Ik heb dit soort geintjes al genoeg meegemaakt, waarbij ik niet meer voor- of achteruit kan.
Ik rijd dus door, “Marie” herpakt zich en ze wil me een straat insturen, waar geen vrachtauto’s in mogen. Ook hier vertik ik het om in te gaan. We zijn met de caravan nog een paar keer op en neer gereden, maar “Marie” komt niet tot een betere weg.
Ik heb er toen mijn campingboek bij gepakt en daar staat in, dat we vanaf de grote weg twee afslagen verder moeten nemen. We zijn dus terug gereden, we hebben de twee na volgende afslag genomen en we zijn via prima wegen naar de camping gereden.
Het regent nog steeds, maar er is plek op de camping. We installeren ons en het bevalt ons hier.
We zitten op camping Cabo De Gata. Dit is bij de meest zuidoostelijke punt van Spanje, waar de rotskust schitterend is.
We hebben dit vandaag ontdekt. We hebben eerst aan een stille boulevard, in de zon, koffie gedronken en we zijn daarna naar de rotspunt gereden, waar een vuurtoren staat. We hebben er gewandeld en genoten van de steile rotsen, waar de zee tegenaan klotst. We zijn nog over een smalle, slechte weg hoger de berg op gereden, waar het uitzicht nog adembenemender was.
We hebben op de terugweg vanuit een observatiepost flamingo’s zitten begluren, waarna we naar de camping terug zijn gereden.
We zijn lekker buiten in de zon gaan zitten, waar de ouwetjes heerlijk in slaap zijn gesukkeld.
We kunnen er weer tegen, dus morgen gaan we de andere kant van de punt van Cabo de Gata bekijken.
Voor nu……., een lekkere stille avond en…………..
De hartelijke groeten aan alle volgers,
Joke en John
De eigenaar is uiterst vriendelijk en we staan er prima. De hele sfeer en aankleding van de camping ademt Spanje uit. Joke vindt het er geweldig. Ik vind het wat minder, omdat je van God en alle mensen verlaten bent. Je kunt tegen de kale bergen aan klauteren, maar of ik daar zin in heb?
Het heeft in de nacht geregend en in de morgen druppelt het nog wat na.
We zeggen na het ontbijt de vriendelijke baas gedag en we vertrekken. We rijden langs de schitterende rotskust naar het zuiden en de dorpjes worden Spaanser dan Spaans. Zelfs tegen de grauwe, bewolkte achtergrond schitteren de witte huisjes ons tegemoet.
Een grote supermarkt nodigt uit tot boodschappen en tegelijker tijd raakt “Marie” van de navigatie de draad kwijt. In het ergste geval ben ik de draad kwijt geraakt.
We rijden in elk geval de verkeerde straat in en ik vertik het om “Marie” te volgen en een smalle straat steil omhoog te nemen. Ik rijd dus eigenwijs rechtdoor, tot waar het asfalt over gaat in steenslag.
Dit is niet goed, dus hebben we de caravan afgekoppeld en handmatig gekeerd.
Ik heb niet hoeven schelden, dus dit ging goed. We hebben de caravan aan de kant laten staan en we hebben voor de komende dagen inkopen gedaan.
Na de koffie begint het zachtjes te regenen, hetgeen al snel overgaat in een stortregen, die uren gaat duren.
Wij rijden inmiddels door een uitgestrekt kassen gebied. Een bordje langs de weg geeft aan, dat de camping nog 15 km ver is. Na enige kilometers word ik een dusdanig onoverzichtelijke, smalle weg ingestuurd, dat ik daar niet aan begin. Ik heb dit soort geintjes al genoeg meegemaakt, waarbij ik niet meer voor- of achteruit kan.
Ik rijd dus door, “Marie” herpakt zich en ze wil me een straat insturen, waar geen vrachtauto’s in mogen. Ook hier vertik ik het om in te gaan. We zijn met de caravan nog een paar keer op en neer gereden, maar “Marie” komt niet tot een betere weg.
Ik heb er toen mijn campingboek bij gepakt en daar staat in, dat we vanaf de grote weg twee afslagen verder moeten nemen. We zijn dus terug gereden, we hebben de twee na volgende afslag genomen en we zijn via prima wegen naar de camping gereden.
Het regent nog steeds, maar er is plek op de camping. We installeren ons en het bevalt ons hier.
We zitten op camping Cabo De Gata. Dit is bij de meest zuidoostelijke punt van Spanje, waar de rotskust schitterend is.
We hebben dit vandaag ontdekt. We hebben eerst aan een stille boulevard, in de zon, koffie gedronken en we zijn daarna naar de rotspunt gereden, waar een vuurtoren staat. We hebben er gewandeld en genoten van de steile rotsen, waar de zee tegenaan klotst. We zijn nog over een smalle, slechte weg hoger de berg op gereden, waar het uitzicht nog adembenemender was.
We hebben op de terugweg vanuit een observatiepost flamingo’s zitten begluren, waarna we naar de camping terug zijn gereden.
We zijn lekker buiten in de zon gaan zitten, waar de ouwetjes heerlijk in slaap zijn gesukkeld.
We kunnen er weer tegen, dus morgen gaan we de andere kant van de punt van Cabo de Gata bekijken.
Voor nu……., een lekkere stille avond en…………..
De hartelijke groeten aan alle volgers,
Joke en John
-
26 Februari 2014 - 18:31
Dini Zwerver:
Cabo da Gata........klinkt ons heel bekend in de oren, en ook al die kassen......
Ligt de camping in een nationaal park ?
Volgens mij hebben wij er vorig jaar na de Marokko reis een weekje gestaan -
26 Februari 2014 - 20:40
Leni Knoester:
Heerlijk zie jullie al zitten voor de caravan.
Beetje tutten dat is pas ware vakantie . Een paar jaar geleden zijn we in die hoek van Spanje geweest.
Mijn vriendin woont in Mazaron . Vind het daar best kaal Nu gaan jullie een mooier stuk zien vind ik .
Geniet ervan als het kan met volle teugen ...
liefs Leni -
26 Februari 2014 - 20:53
Remy De Gier:
Hi pa en ma
Leuk die verhalen weer
Is pa al op zoek gegaan naar een Chinees voor 4 euro?
En hebben jullie al cappuccino voor een euro gedronken?
Hier begint het rustig aan lente te worden.
Groeten
Remy -
26 Februari 2014 - 21:14
Elly Van Der Arend:
Hallo John en Joke,
Ik zit echt weer te genieten van jullie reisverslagenJe bent in iedergeval verstandig bezig.
En je keert tenminste als de wegen te smal worden
Als je dat met die andere caravan`s ook gedaan had waren ze nu niet naar de cloten geweest ha ha.
Nog een hele goede reis en heel veel plezier.
Groetjes van Elly en Peter. -
26 Februari 2014 - 23:22
Jacqueline:
Het is weer op je lijf geschreven hė Johnny!!! Genieten jullie maar lekker en voorzichtig met de caravan! Liefs van ons -
27 Februari 2014 - 09:57
Carrry:
Leuk lezen jongens, waar staan de puntjes voor......? -
27 Februari 2014 - 10:10
Bert Zwerver:
Hey John en Joke
Met veel plezier lees ik jullie verhaal.
John: ik heb ook zo'n eigenwijze Karin(Tom Tom natuurlijk)
Dini heeft er ook een in haar I pad.
Dat is pas lachen.
Overigens ik weet het niet kan je Marie ook instellen voor de snelste route ??
Meestal neemt ze dan niet de kortste weggetjes.
Is maar een tip,misschien nuttig.
Veel reis plezier,en Gods Speed. -
03 Maart 2014 - 16:11
Herman De Bruin:
Hallo Joke en John.
Ik oest even zoeken voor ik jullie verhaal weer had gevonden.
Wij zijn nu weer 3 weken terug uit Zuid-Afrika,wat een geweldige reis is geweest.
Toen we thuis kwamen ben ik gelijk Wim en Wobbie gaan volgen, die zijn 2-02 naar het zuiden vertrokken.
En gelijktijdig krijg ik ook de verslagen van Wim en Marja nou is die reis niet zo geweldig gestart,maar dat hoor je wel van hun zelf nu ze weer onderweg zij naar Tariva.
Wij wensen jullie een heel fijne reis en we blijven jullie volgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
