De vijfde week in Spanje

De vijfde week in Spanje:
(vr. 20/2). Het is lekker zonnig, zodat ik buiten meteen het terras kan klaar zetten. Bert en Lia ( Vagebond) komen een kopje “oprot” koffie drinken, want ze gaan na de koffie meteen naar een volgende camping.
Ik ga naar Zoro Zoro ( een terras vlak bij de camping) om koffie te drinken en de Telegraaf te lezen.
Nu ik alles lees over de ellende met de Feyenoord supporters in Rome en al het andere gedoe, krijg ik hoe langer hoe meer de opvatting, dat er halfslachtig in Nederland wordt omgegaan met allerlei uitspattingen en misdrijven.
Ach, ik kan dit weer snel naast me neer leggen, want terug op de camping staan de stoelen klaar in de zon. Mijn short gaat aan en ik verzet mijn zinnen vandaag wel in het zonnetje.
's Avonds word ik door Joke meegetroond naar hotel Kaktus, om de wekelijkse dansavond te bezoeken. We gaan met zijn zessen er is dus bij voorbaat al afleiding.
Mijn broer Jos komt binnenkort een week in hotel Kaktus logeren. Hij kan zijn lakschoenen, satijnen overhemd en strik alvast inpakken. Ik heb me zelfs samen met Joke één foxtrotje lang tussen de echte dansenden op de dansvloer gewaagd. Hierbij is gelukkig niemand gewond geraakt en voor mij is het genoeg.
Om elf uur is er optreden van een Spaans dansgezelschap. Ik heb me hieraan echt zitten vergapen, hoe de flamingo dansen door zowel de dames, als de heer wordt gedanst.Het is met deze gezellige avond voor de eerste keer een latertje geworden.
( za. 22/2) Ik sta vandaag vroeg op, want ik ga wandelen met leden van de Hollandse club uit La Nucia. Ik ben hiervoor door Willeke en Jos ( Vagebond) uitgenodigd.
We verzamelen om tien uur met koffie en ondanks de dreigende regen gaan we toch in de auto’s op pad naar de Xalo vallei. De amandelbomen staan in bloei, daar gaan we dus van genieten.
Ruud leidt de groep. Hij weet wel ongeveer hoe we moeten wandelen, maar het is ook wandelen, terug wandelen en zoeken geblazen.
De omgeving is schitterend met de afwisseling van volle sinaasappelbomen en de amandelbloesem.
We lopen over brede en smalle paden, we klimmen en we dalen wat. Een enkele keer gaat het faliekant mis. We lopen dan de verkeerde richting uit, of de weg houdt plotseling op. Zo moeten we door een bamboebos met bramenstruiken. We moeten smalle en bredere rivierstromen over via stapstenen en helpende handen. We moeten ook een enkele maal klimmen, waartegen mijn stijve spieren zich ernstig verzetten. Uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht en bereiken we rond half drie een restaurant.
We eten er chique en erg lekker. Als voorgerecht een bijzondere pannenkoek en als hoofdgerecht ligt er een halve eend op mijn bord.
We worden op de terugweg nog getrakteerd op een stevige bui en als ik tegen zessen thuis kom, is het al weer droog.
( zo 23/2) De zon schijnt, maar Joke komt verkleumd terug van Tai-Chi. Er staat een koude noorderwind . Als de zon schijnt is het aangenaam, maar bij de overtrekkende bewolking is het fris.
Wij gaan niet bij de pakken neerzitten, maar we wandelen naar de markt, om in elk geval een lekker gekruid kippetje te kopen en de simkaart op te laten waarderen. De middag kunnen we uit de wind in de zon doorbrengen en de avond met een filmpje in de caravan.
( ma. 24/2) Het is zulk mooi weer, dat meteen de korte broek aan kan. Het is een dag zitten in de zon geworden en daar is niets mis mee.
( di. 25/2)Het is zonnig en wandeldag vandaag. Ik doe mijn korte broek aan, maar vanwege de koude wind, doe ik hem weer net zo snel uit.
We wandelen in de vallei achter Táberna. Het is weer als vanouds, bloeiende amandelbomen en schitterende vergezichten. Het is niet veel klimmen en klauteren. Het is vandaag een erg relaxte wandeling geworden. Na afloop met zijn allen weer een lekker drankje en zo ben ik weer bijtijds bij de caravan.
( wo. 26/2) We willen naar de zigeunermarkt in Benidorm. Het waait echter hard. De kans bestaat, dat de meesten geen kraam opzetten. We gaan hier dan maar een andere keer naar toe.
We besluiten om met de auto naar de waterval "Fonts de l'Algar" te gaan en meteen nog eens naar “Xalo”, om de bloeiende amandelbomen te zien.
De waterval is mooi zeker in dit gortdroge Spanje. Spectaculair is anders, maar je kunt omhoog klauteren en in alle rust het gekletter van het stromende water horen.
Het ziet er allemaal erg verzorgd uit en dat doet ook wat.
We gaan daarna door de vallei naar “Xalo”, om de amandelbloesem te bewonderen. Veel bomen staan in bloei, waardoor de vallei in een roze gloed is gedompeld.
We krijgen ook nog lekkere trek, waar een gerenommeerd Spaans restaurant uitkomst voor biedt. De overheerlijke drie gangen lunch, die wij voorgeschoteld krijgen, is tevens ons diner.
Het is niet alleen heerlijk met een hoofdletter, maar het scheelt mij ’s avonds ook nog een vaatbeurt.
( do. 26/2) Zon en warmte brengen mij naar de boulevard, om na een lekkere tippel bij “Opera” de Telegraaf te gaan lezen. Ik zit zo lekker met min krantje te “bakken” in de zon, als er plotseling een wind vanuit zee opsteekt, waardoor het een stuk kouder wordt. De krant is gelezen, er is afgerekend, ik kan met een frisse zeewind terug naar de camping lopen.
Een uurtje later loop ik weer met Joke op de boulevard, om met Elzelies en Rob ( Vagebond) te gaan lunchen. Het wordt weer een overheerlijke drie gangen lunch, waar ik op dit ogenblik nog van na zit te genieten.
Het wordt qua eten en afwas weer een gemakkelijk avond en dat is een goede afsluiting van de vijfde week hier in Altea.