De vierde week in Spanje

De vierde week in Spanje:
(vr. 13/2) Vandaag bij het opstaan is het stralend weer. De temperatuur is lekker en er staat geen wind.
Joke gaat de caravan poetsen en de was doen. Ik moet maken dat ik weg ben. Ik pak na het ontbijt de fiets, zet mijn helm op en ik fiets hup naar Benidorm.
Mijn eerste gang is naar de toeristen info, om een plattegrond van Benidorm te halen.
De weg er naartoe is niet zo lang, maar het is wel een provinciale weg zonder fietspad. De automobilisten zijn hier echter gewend, dat er wielrijders/ wielrenners aan de kant van de rijbaan fietsen. Ze zin verplicht, om anderhalve meter afstand te bewaren.
Op een van de boulevards zie ik een aanduiding bord naar de toeristen info.
Ik ga de hoek om, ik kijk links en rechts, ik fiets en fiets, maar lauw loenen.
Dan fiets ik maar naar het oude centrum, want daar schijnt er ook een informatiecentrum te zitten.
Daar naar toe fietsend, krijg ik een deja vue. Toen ik vijf jaar geleden voor de eerste maal langs Benidorm reed en al die hoge flats zag, dacht ik : “Daar wil ik nog niet dood gevonden worden”.
Ik kom na de vele torenhoge flats in een drukte terecht, die zijn weerga niet kent. Er zijn talloze terrasjes op de straten, waar geen doorkomen aan is. Hordes slenterende mensen bekijken winkeltjes en versperren de doorgang. Anderen paraderen over de boulevard of zitten op de volle terrassen . Zeker daar, waar de koffie € 1,- kost, is geen stoel meer vrij.
Ik haal toch een plattegrond van Benidorm, want al fietsend is het toch handig om de weg te weten. Ik waag me ook op een terras en drink snel mijn koffie op, bang dat ze op de smalle boulevard mijn fiets aan barrels rijden.
Ik wil ook de gigantische drukte ontvluchten, want aan deze massaliteit is geen aardigheid aan.
Benidorm ligt echter wel gunstig, wat de wind betreft. Er liggen mensen op het strand, er spelen kinderen in hun zwembroek en er zit zelfs een strandwacht.
Eén dappere zwemt al in zee.
Dag, dag Benidorm, ik zoek snel weer de rust en de kneuterigheid op van Altea.
Ik rijd op de terugweg nog een fraaie camping op, maar hij ligt wat afgelegen
en het me te geordend.
Ik kom weer graag op onze camping, waar de plaatsen in verschillende richtingen liggen en waar iedereen zijn plek op eigen wijze heeft opgeleukt.
Voor de Hagenaars: mijn broer vindt het op de Herman Costerstraat ( Haagse markt) lijken.
Maakt niet uit, stoel uitklappen, korte broek aan, kopje thee erbij en genieten in de zon.
( zo. 15/2) We hebben vandaag de eerste echt zomerse dag beleefd. het is ruim 22°
en windstil. Tussen de middag lopen plotseling Bert en Lia de Boer ( Vagebond) op de camping een plekje te zoeken. We spreken af voor een wijntje.
Nadat ik in de zon mijn slaapje heb gedaan, komen Hans en Anja ( Vagebond) naar onze nieuwe caravan kijken. Met een drankje en een hapje is het zo zes uur en wordt het tijd, om naar binnen te gaan en aan het eten te denken.
We hebben niks om handen, maar zo is het ochtend en zo is het weer avond!
( ma. 16/2) Twee dagen achter elkaar rustig aandoen, dat kan niet. Het is vandaag zonnig, we maken van de gelegenheid gebruik, om met de auto de Xalo ( spreek uit: "Galon") route te rijden. We doen dit, omdat op deze hoogvlakte de amandelbomen in bloei staan.
We zijn echter wat te voorbarig geweest, want bij de meeste bomen moeten de bloesems nog komen. We missen daardoor de roze gloed van de talloze amandelbomen. We gaan wellicht de volgende week voor de herkansing.
We zijn in Xalo door het oude historische centrum gelopen, maar van dit soort centra gaan er dertien in een dozijn. Ik heb wel voor het eerst "cortado" gedronken. Dit is een klein glas sterke koffie met melk. Ik vind de smaak ervan heerlijk.
De terugweg hebben we door de bergen gereden, wat ons schitterende uitzichten oplevert. Het enige gevaar is, dat één van de vele wielrenners, die naar beneden duiken, op de voorbumper terecht komt. Alles gaat goed, zodat we thuis gauw de korte broek en het T-shirt kunnen opzoeken.
Aan het einde van de middag gaat de wind draaien en koelt het plotseling sterk af.
Wellicht is dit de voorbode van de regen, die voor vandaag en de komende dagen is voorspeld. We gaan echter op de borrel bij Janny en Martin ( Vagebond) in de camper, dus wie doet ons wat.
( di. 17/2) Er wordt vandaag 29 mm regen verwacht, maar de wekelijkse wandeling gaat gewoon door. De wandeling wordt wel aangepast. We wandelen vandaag langs de kust, want in de bergen hangen zwarte wolken. Onze leider kan de wandeling afstemmen op de weerssituatie, zodat we niet in de regen hoeven te lopen. We rijden eerst met de auto’s naar Villajoyosa. We wandelen via geitenpaadjes “hijg, hijg” naar de top van de heuevel, waar we mooi uitzicht hebben over Benidorm, Villa Joyosa en Alicante. We nemen tot tweemaal toe ruim de tijd om te eten. Daarna lopen we langs de kust naar de auto’s terug. Het is vandaag vanwege het weer een korte wandeling geworden.
We komen bijna bij de auto’s aan, of het begint te druppelen. De planning is dus erg goed. We drinken gezamenlijk koffie en nog ben ik vroeg thuis. We blijven de rest van de dag lekker in de caravan want het is harder gaan regenen.
( wo. 18/2) Goedemorgen zon, het wordt weer eens tijd, dat je je laat zien. Er staat nog wel wind, maar dat nemen we op de koop toe. Joke gaat de was doen en ik ga maar weer eens de hele boulevard aflopen.
De zee is vandaag niet de strakblauwe spiegel, maar heeft golven als de Noordzee, die tegen het strand en de rotsen opspatten.
Met straffe wind tegen loop ik langs de zee, oplettend of ik geen golf water over mij heen krijg. Als de boulevard breed wordt, loop ik langs de restaurants met de terrassen. Dit doet heel gezellig aan, want uit de wind en in de zon vinden veel mensen het toch heerlijk toeven.
Ik ga op de terugweg koffie drinken bij ”Opera”. De koffie is er heerlijk, de nederlandse bediening is allervriendelijkst en verder is er de “Telegraaf” met de zon erbij.
Als ik weer op de camping kom, vindt ook de zon het genoeg voor vandaag en blijven er zwarte wolken boven de bergen en de dreigende regen achter.
Het blijft echter droog maar het is geen weer om buiten te gaan zitten.
We gaan om vijf uur borrelen bij Lia en Bert ( Vagebond) en we lopen met zijn vieren om half zeven naar de Italiaan. Deze blijkt echter op woensdag gesloten, dus wordt het toch weer de Chinees. Hier is niets mis mee, want we hebben gezellig getafeld en heerlijk gegeten.
( do. 19/12) Het weer is zonnig bij het opstaan, maar de wind is nog kil. We gaan wat doen, want er is nog genoeg te zien in de omgeving. Vanaf morgen wordt het weer zonniger, warmer en wij worden dan luier.
We zijn met de auto naar Villajoyosa gereden, om naar het oude centrum met zijn gekleurde gevels te kijken.
We komen er op de boulevard terecht vanwege de parkeerrruimte. Dan maar de boulevard afkuieren en genieten van de zon, het strand en de zee. We genieten nog meer, als we op een terras aan de boulevard in de =on heerlijke koffie krijgen. Vanaf de boulevard naar het centrum gaat een loopband, in diverse delen, helemaal naar boven, wat voor Joke een uitkomst is.
In Villajoyosa staat ook een beroemde chocolade fabriek. Je bent niet slim, als je er zomaar aan voorbij gaat. Wij doen dat dus niet en met een bescheiden tasje met chocolade tabletten lopen wij verder. We gaan nu echt het oude centrum in. De straten zijn smal en er mag alleen verkeer voor/van de bewoners door.
De gekleurde gevels geven samen met de smalle straten een autenthieke aanblik.
Door het oude centrum lopend gaan wij ongemerkt naar beneden, zodat we weer op de boulevard uitkomen.
De auto staat dichtbij en we vertrekken, om bij een shopping centre de noodzakelijke boodschappen te doen.
Thuis gaan we aan de computer en aan facebook. Zo blijven we “bij” en kunnen we jullie laten delen in ons doen en laten in Spanje.