De derde week in Spanje

De derde week in Spanje:
( vr. 6/2) Je slaapt eens wat uit, je doet de luiken open en je wordt bergroet door een stralende zon. “Goedemorgen familie de Gier!” We zijn vandaag niet slim, dus zijn we al vroeg met de auto naar het shopcentre “La Marina” gegaan.
Lekker vroeg weg, lekker snel naar huis en dan de zon in.
Wat kan een mens zich vergissen. Het is nog uitverkoop, dus snuffel hier en snuffel daar! Winkel in en winkel uit! We hebben daar dus bijna de gehele dag doorgebracht met wel de nodige inkopen.
Om vier uur zijn we weer thuis. We hebben de zon de hele dag in de steek gelaten en nu laat hij ons in de steek.
Het is bij thuiskomst bewolkt en wij hebben knus in de caravan gezeten.
( za. 7/2) Ik heb lekker geslapen in deze ijskoude nacht. Ik word alleen maar wakker van mijn koude neus. Joke staat ook vanmorgen gewoon in het halfdonker op, om op die tochtige boulevard te gaan tai chi-en.
Als Joke ook de was heeft gedaan en half bevroren thuis komt, heb ik net mijn ontbijt op. We doen in Albir boodschappen. Het is zonnig, maar met een frisse wind.
’s Middags gaat de lucht betrekken. Joke heeft nog buiten gelegen, maar ik vind het te koud. Lekker rommelen in de caravan is ook mijn ding, daartoe heb ik vandaag in de caravan alle gelegenheid.
( zo. 8/2) Het is weer een verademing als de zon hoog aan de hemel staat en de temperatuur lekker is. Wij lopen na het ontbijt naar de markt voor groenten en fruit, we drinken de lekkerste koffie bij Illy en we gaan snel naar huis de zon in.
Het is vandaag zelfs weer voor een T-shirt, een korte broek en een klein slaapje in de zon.
We gaan om vijf uur naar Janny en Martin, waar we een wijntje drinken. Als de wijn op is, gaan we met zijn vieren naar een andere Chinees. Het is een grote zaak, die bijna vol zit. Niet verwonderlijk, want ook wij hebben voor een schappelijke prijs heerlijk gegeten.
Na de maaltijd naar de caravan en uitbuiken geblazen.
( ma. 9/2) Vandaag is het een bijzondere datum voor ons, het was de verjaardag van mijn oudste zus. Het weer werkt helaas niet al te veel mee. Zoals voorspeld, is het bewolkt. We vinden het geen excuus, om de hele dag in de caravan te gaan zitten. We gaan op stap en we nemen de sneltram ( een soort sprinter) naar Denia. We zitten een uur in de tram en we kijken onze ogen uit naar het landschap waar we doorheen rijden en de dure huizen, die er staan.
Denia heeft een oud winkelcentrum, dat gezellig aandoet, maar na half twee is het doods, omdat bijna alle winkels zijn gesloten. We drinken nog koffie buiten op een terras en we willen in de middag de haven bezoeken.
Eenmaal bij de haven, blijkt de wind recht uit zee te komen en rukt zowat mijn toupetje van het hoofd. Dit vinden wij minder. We gaan snel naar het station, dat scheelt ons een uur wachten. Zo zijn we on half vijf weer thuis. Het blijft fris, dus het id in de caravan genieten geblazen.
( di. 10/2) Het is vandaag weer wandeldag. De zon schijnt, de temperatuur is geschikt om te wandelen.
We vertrekken om tien uur. We rijden de bergen in en we klimmen een heuvel op, om daarna op een soort hoogvlakte terecht te komen, waar de amandelbomen al in bloei staan. Het klimmen is pittig, maar daar staan schitterende vergezichten tegenover.
Het laatste stuk lopen we weer door de “barranco” ( een droge rivierbedding )tussen de steile wanden. Ik loop daar en denk: “Bij God, hoe moet ik daar ooit boven komen!” Ik loop maar gewoon mee en ik merk wel, dat we over de grote en kleine keien toch steeds hoger komen.
Plots staan we voor een soort muur, dat bij stromend water een waterval is.
Het is bijna onmogelijk, om daar tegenop te klauteren, maar als één durfal het voor elkaar krijgt, dan moet het anderen ook lukken. ( zie de foto's)Onze gids, Douwe, heeft nog een stuk touw bij zich, om het laatste stuk, waar je bijna niet kunt vasthouden, het touw kunt grijpen. De helft van de mensen hebben deze klim gewaagd, de anderen zijn dezelfde weg terug gegaan.
Ik heb het met mijn stijve “poten” en de nodige krachtsinspanning gered om naar boven te klauteren. We zijn zo stroomopwaarts gelopen met het laatste stuk weer steil omhoog. Ook dit is me hijgend als een bospaard gelukt.
Nu lekker een breed pad naar beneden naar de auto’s.
Uiteindelijk heb ik een schitterende wandeling gemaakt en aan het einde heerlijk in de auto neer kunnen ploffen.
Joke is vandaag weer alleen naar de markt in Altea gegaan. Ze is erg trots, dat het vandaag helemaal goed is gegaan en ze geen verkeerde kant op is gefietst.
( wo. 11/2 ) Vandaag is een dag die nauwelijks het vermelden waard is. Er is weinig zon. We gaan voor zwager Jacques een hotel bespreken, we doen boodschappen en op het terras drinken we koffie met de bekenden. In de middag hebben we nog ruim een uur in de zon kunnen zitten. daarna lekker naar binnen, waar we de warmte vinden.
( do. 12/12) Het is bewolkt, maar windstil, dus een lekkere temperatuur.
We gaan niet zitten kniezen, maar we gaan wat ondernemen.
We gaan met de auto naar Moraia. We rijden eerst naar Calp. Dit is een mooie doorgande route national. Vanaf Calp nemen we de kustweg naar Moraia. We worden de hele weg begeleid door aan de ene kant de zee en aan de andere kant dure tot peperdure huizen.
Moraia is een badplaats met een mooie jachthavan. We drinken eerst koffie op een terras. Je hoort er nederlands en engels, maar geen spaans.
Aan de kade staat een overblijfsel van een oude burcht, waarna we omhoog klimmen, om het uitzichtpunt over de zee en over de omgeving te bereiken.
We genieten hiervan en we lopen rustig terug het stadje in. Het is er stil en verlaten, want alle winkels zijn gesloten. We nemen weer dezelfde mooie weg terug en we amuseren ons verder in de caravan.
Het gaat snel, want we zijn hier al weer drie weken.