De tweede week in Spanje

De tweede week in Spanje:
Het is vandaag ( vr.30/1) een erg warme dag. We doen boodschappen op de fiets en we hebben ergernis, omdat onze pas gekochte simkaart het in onze router niet doet en we in de caravan niet het internet op kunnen. De simkaart blijkt leeg, we hebben hem maar op laten waarderen.
Het is vandaag in de zon van 22° tot 25°. Het is niet moeilijk te raden, hoe onze dag verder is verlopen.
Het is ’s avonds in de caravan, zonder kachel, ook 25°. Het is wat moeilijk in slaap komen onder het winterdekbed.
Het heeft de afgelopen nacht ( vr./za.) verschrikkelijk gestormd. Wij zijn wel wakker geworden, maar we hebben geen angst dat er iets omwaait, want er staat niets uit.
Anderen zijn ’s nachts naar buiten gegaan, om de luifel in te halen. Bij anderen is de luifel stukgewaaid en wordt die te laat binnen gehaald.
We zijn ’s morgens ( za.31/1) naar Albir gelopen. We doen boodschappen en we genieten op het ons vertrouwde terras van de heerlijke Illy koffie.
’s Middags zoeken we een windstil plekje achter de caravan, waar we van de zon genieten.
Om vijf uur komen Gert-Jan en Jantine een wijntje drinken, waardoor we pas laat gaan eten.
Ik vind het te koud en een veel te harde wind voor de zondag ( 1/2). We zijn toch naar de markt in Albir gelopen. Er zijn maar weinig marktkramen, want alle uitgestalde spullen waaien de tent uit.
Het terras kent beschutte plekjes en daar maken we gebruik van.
Ik ga terug naar de markt, om een gebraden kip te scoren. Er staat steeds een lange rij, dus het moet wel goed zijn.
Het is niet zo druk, want de markt is praktisch afgelopen. Achter mij groeit de rij en ik sta zo 20 minuten te wachten.
De kippenboer heeft al een paar maal de mensen geteld. Voor de laatsten is er geen kip meer, ik behoor tot de “gelukkigen”.
Als de mevrouw voor me aan de beurt is en twee kippen wil hebben, kan ze er nog maar één kopen. “Ik heb geluk” , want er hangen nog maar drie kippen aan het spit.
Als ik eindelijk aan de beurt ben, spijt het de kippen boer, want zijn kippen zijn op. De kippen aan het spit blijken eerder te zijn besteld. De man kan beter kippen knippen dan rekenen. Ik heb uit nijd maar een bak spareribs meegenomen.
De zon laat mijn humeur weer opbloeien en als het om vijf uur te koud wordt, gaan we naar binnen.
Vandaag, maandag ( 2/2), heb ik op de fiets Altea verkend. Joke wil morgen naar de markt en ze wil graag weten, hoe ze moet fietsen.
Altea is een allerleukst plaatsje met een gezellige winkelstraat en dan heb ik het nog niet over het idyllische oude centrum.
Ik zoek uit, waar de tram naar toe gaat, ik probeer de toeristen informatie te vinden, waar ik informatie over de omgeving inwin.
Ondanks de bewolking en de koude wind in de morgen wordt het onderweg zonnig en zelfs vrij warm. Ik wil nog wat boodschappen doe, ik moet dan een stuk langs de grote weg fietsen, waar geen apart fietspad is. Dit lijkt link, maar is in Spanje heel gewoon. Via borden wordt aan de automobilisten wel gevraag voldoende afstand tot de fietsers te houden.
We brengen de middag buiten in de zon door, als het om half vijf gaat afkoelen, gaan de stoelen achter de caravan en wij gaan naar binnen.
Dinsdag ( 3/2). wordt mij tweede wandeldag. Ik ben een van de eersten en ik heb nu genoeg eten en drinken bij me.
De groep is veel kleiner dan de vorige week. Veel wandelaars hebben af laten weten vanwege de sterke wind, maar voor mij geldt: “Gaan met die banaan”.